In het voormalig gasthuis in de Keizerstraat moet op termijn een centrum openen dat kankerpatiënten en hun omgeving met alle zorgen omringt. Het monument staat al jaren te verkommeren, maar sinds begin dit jaar hebben Seppe Nobels en zijn team er hun intrek genomen. Vluchtelingen van over de hele wereld maken er gerechten klaar met ingrediënten van lokale boeren. Zo doen ze werkervaring op die hen moet klaarstomen voor een baan in de Mechelse horeca.
Die unieke aanpak is ook de inspecteurs van de culinaire gids Michelin niet ontgaan, die op hun website lovend zijn over ’t Gasthuis. “Wat een verrassing, dat hadden we niet zien aankomen. Het is natuurlijk fijn dat we worden opgemerkt”, zegt Seppe Nobels. Ook de komende maanden zijn gasten meer dan welkom om de voeten onder tafel te schuiven. “Onze samenwerking met de stad is voor nog eens zes maanden verlengd. Al zeker tot eind dit jaar kan je bij ons reserveren”, zegt Seppe.
“Wat een verrassing, dat hadden we niet zien aankomen. Het is natuurlijk fijn dat we worden opgemerkt door de inspecteurs van Michelin”
Seppe Nobels
Verwelkoming in tent
Sinds kort verwelkomt hij gasten in een van de tenten waarmee Rode Kruis Vlaanderen op buitenlandse missies trekt om hulp te bieden aan mensen in nood. “Deze tent is zo veel mooier dan eender welk springkasteel in Vlaanderen. In deze tent zijn in Oeganda meer dan zevenhonderd ondervoede mensen van de hongerdood gered”, vertelt Seppe.
In de tent serveert hij een soep die een van zijn mensen baseerde op de keuken van zijn moeder. “Meer dan twintig jaar geleden heeft Anouar zijn mama hier in het gasthuis gewerkt als kok. Nu treedt hij in haar voetsporen. Anouar is ook heel blij met het centrum dat hier komt, want zijn mama is ziek”, zegt Seppe. De meeste medewerkers die in zijn restaurant aan de slag gaan, komen via Fedasil en het Rode Kruis.
Anouar is bij ’t Gasthuis terechtgekomen via Welcome in Mechelen. “In het verleden heeft hij niet altijd de juiste beslissingen genomen, maar iedereen verdient een tweede kans. Ik heb aan Eva Guns van Welcome beloofd dat ik Anouar op de arbeidsmarkt ga brengen. Het enige wat ik vraag, is doorzettingsvermogen. Ik heb vorige week met zijn mama gebeld. Ze was aan het huilen van geluk toen ik haar bedankte omdat ik het zo fijn vind om met haar zoon samen te werken. Wij brengen hier een verhaal van hoop”, legt Seppe uit.
Gasten geeft hij nog een persoonlijk inzicht mee. “De beste chefs ter wereld zijn geen mannen tussen 40 en 60 met een witte vest aan zoals ik. De beste chefs ter wereld zijn vrouwen. Zij hebben een fijnere smaak en ze dresseren heel fijn. Maar bovenal, honderdduizenden kinderen worden aan grensposten gevoed door vrouwen met grote pollepels soep. Vrouwen houden vluchtelingen in leven.”
