Rond ondernemerskoppel Inge van Belle en Yves Vekemans hangt een aura van succes. Al jaren organiseren ze in de Mechelse Nekker de Hercules Trophy, een teambuilding waarbij ploegen van verschillende bedrijven het tegen elkaar opnemen in een soort competitie. Van Belle schreef ook een boek over employee engagement en ze is een veelgevraagd spreker op bedrijfsevents. Het koppel probeert de ‘teambuilding 3.0’, zoals ze het concept op hun website noemen, ook al enkele jaren uit te rollen in het buitenland.
In het kader daarvan verhuisden Van Belle en Vekemans in 2022 naar eigen zeggen naar Dubai. “In België is de middelmaat al goed genoeg, Dubai wil in alles de beste van de wereld zijn”, vertelden ze toen in Gazet van Antwerpen. De Arabische ambities van de twee zetten echter kwaad bloed bij enkele aandeelhouders van Herculean, de coöperatieve vennootschap achter de Hercules Trophy. “Het is aanstootgevend dit te zien zolang de puinhoop die jullie hier achterlaten niet wordt opgelost”, klonk het boos tijdens de jaarlijkse aandeelhoudersvergadering.
Ponzifraude?
Een blik op de cijfers van het bedrijf maakt meteen duidelijk over welke puinhoop het gaat. Al sinds de oprichting van de vennootschap Herculean in 2010 is het bedrijf verlieslatend. Het opgestapelde verlies bedraagt volgens de recentste jaarrekening intussen meer dan 1,7 miljoen euro. Toch slaagden Van Belle en Vekemans er al die tijd in het hoofd boven water te houden, al is de manier waarop volgens meerdere bronnen nogal bedenkelijk. “Wanneer het geld op is, weten Van Belle en Vekemans via hun uitgebreide netwerk meestal nieuwe investeerders aan te trekken. Die verwerven dan aandelen, maar daardoor neemt de waarde van de bestaande aandelen bij elke investeringsronde af. Als de bestaande aandeelhouders dus niet opnieuw geld inleggen, verdampt hun investering.”
Volgens onze bronnen wordt het verse geld vervolgens niet gebruikt om nieuwe investeringen te financieren, maar vooral om schulden uit het verleden en managementkosten van Van Belle en Vekemans te dekken. “Door het factureren van managementkosten trekken ze Herculean leeg en met een deel van het geld kopen ze ook telkens nieuwe aandelen voor zichzelf. Zo vermijden ze dat hun eigen aandelen verdampen en behouden ze de controle over de onderneming. Het systematisch aflossen van schulden, waarvan een deel aan zichzelf heeft een naam: ponzifraude. De verhuis van Van Belle en Vekemans naar de Emiraten is geen toeval, maar een manier om hun vermogen af te schermen van aandeelhouders en schuldeisers”, klinkt het.
Van Belle en Vekemans ontkennen dit met klem. “Deze beschuldiging is jaren geleden na een klacht al onderzocht door het parket en zonder gevolg gebleven”, zeggen ze. “Vermoedelijk haalt deze bron verschillende zaken door elkaar. De vennootschap is operationeel winstgevend sinds dag één en de aandeelhouders zien de geconsolideerde resultaten die je moeilijk kan afleiden uit de balansen. De verliezen op de balans komen van investeringen en onvoorziene leerkosten. Dat is eigen aan ondernemen en dat kan pijnlijk zijn. Als ondernemers nemen we risico’s en moeten we ook weleens verliezen of mislukkingen slikken.” Of je na meer dan tien jaar proberen en met meer dan 1,7 miljoen euro verlies nog over mislukte investeringen en leergeld kan spreken, is een vraag die vele betrokkenen zich ondertussen wel beginnen stellen.
Rechtszaak
Op het moment van de strafklacht door twee aandeelhouders tegen Herculean was Barbara Torfs, bekend van schoenen Torfs, daar directeur. Zij zou volgens de twee aandeelhouders echter te goeder trouw hebben gehandeld en ontdekte pas later dat er iets niet pluis was met de financiën van het bedrijf. Om Torfs niet mee te trekken in een gerechtelijk onderzoek trokken de aandeelhouders deze klacht weer in. Kort daarna nam Torfs ontslag. Ook zij zou een aanzienlijke som geld kwijt zijn. Bij haar aantreden als directeur had ze immers een pakket aandelen van het bedrijf gekocht. Ze diende echter nooit een klacht in. Volgens één bron werd Torfs door Van Belle en Vekemans gechanteerd met privézaken. Ook ex-Rode Duivel Glen De Boeck was even managing director bij Herculean. Ook hij zou aandelen hebben gekocht bij zijn aanstelling. Zijn doortocht was eveneens van korte duur.
Uit de vele kapitaalverhogingen die gepubliceerd werden in het Staatsblad, zou je kunnen afleiden dat niet teambuilding maar wel aandelenhandel de kern is van het bedrijf. Om de controle te kunnen behouden creëerden Van Belle en Vekemans vier aandeelhoudersniveaus, van A tot D. Hoe lager de rang, hoe minder rechten eraan verbonden zijn. Vooral met de lagere aandelen probeerden Van Belle en Vekemans hun schuldeisers te paaien. Dat blijkt uit het verhaal van een zelfstandige bedrijfscoach die in opdracht van Herculean lezingen en trainingen gaf bij bedrijven. “Op een bepaald moment werden mijn facturen niet meer betaald en liep de openstaande schuld op tot 75.000 euro”, vertelt hij. “Van Belle en Vekemans stelden toen voor me te vergoeden met aandelen van Herculean, maar daar ging ik niet mee akkoord en uiteindelijk stapte ik naar de rechtbank.” Daar haalde de man zijn gelijk, maar het koppel zou vervolgens hebben gedreigd in beroep te gaan als de man niet de helft van deze schuld liet vallen. Na lang onderhandelen kreeg de man alsnog de volledige verschuldigde som.
Van Belle en Vekemans erkennen dat schulden van Herculean wel vaker werden omgezet in aandelen: “In het verleden is het al voorgevallen dat onbetaalde facturen omgezet werden naar kapitaal om de vennootschap te versterken bij kapitaalverhogingen. Dat is een normale gang van zaken bij kapitaalverhogingen”, vertellen ze. Dat bestaande aandeelhouders daar niet blij mee waren, is logisch aangezien hun aandelen daardoor in waarde afnamen.
Lege doos
Of de aandeelhouders ooit hun geld zullen terugzien is maar de vraag. Sommigen hopen dat Van Belle en Vekemans alsnog het tij kunnen keren. Anderen spreken van een nakend faillissement omdat op korte termijn nog heel wat schulden moeten worden terugbetaald. Uit het verslag van de aandeelhoudersvergadering blijkt dat daar geen geld voor is. Het koppel wil daarom opnieuw investeerders aantrekken. Opvallend is dat Van Belle en Vekemans zichzelf in het jaarverslag onder de schuldeisers rekenen, waardoor vers kapitaal, of toch een aanzienlijk deel daarvan, meteen naar hen zou vloeien. Hoewel het koppel aangeeft met hun managementvennootschappen een minimum te factureren en zelfs facturen te hebben laten vallen, staan in boekjaar 2022 wel voor 297.000 managementvergoedingen bij Herculean vermeld.
Even opvallend zijn de 800.000 euro kosten die werden gemaakt voor de ontwikkeling van een softwareplatform en de Hercules Trophy in New York in 2016. “Voor het Amerikaanse avontuur zijn ontzettend hoge kosten gefactureerd, maar het was een flop”, vertelt een aandeelhouder. “Wat de ontwikkeling van software betreft, kunnen we moeilijk zeggen dat het om spitstechnologie gaat. Die is echt geen honderdduizenden euro waard. De vraag is dan vooral wat er met al dat geld gebeurd is”, klinkt het. “Het koppel maakt zich sterk dat ze de onderneming voor 4 miljoen euro kunnen verkopen, maar iedereen ziet dat Herculean eigenlijk een lege doos is.”
Volgens Van Belle en Vekemans zijn de kosten voor onderzoek en ontwikkeling altijd gemaakt met de toestemming van de aandeelhouders. “Sommige investeringen waren onmiddellijk succesvol, andere zullen wat meer tijd nodig hebben om te renderen en nog andere hebben we afgeschreven. We dragen ook nog steeds de gevolgen van corona. Op dit moment zou je kunnen poneren dat het bedrijf virtueel failliet is. Net zoals zoveel bedrijven in onze sector na corona. We begrijpen dat dit geen prettig gegeven is voor onze aandeelhouders. Vandaar dat we ons bedrijf gaan herstructureren.”
