Uit de laatste emissiemeting in 2019 bleek dat huishoudens het met een 13% reductie van CO2-uitstoot erg goed doen, maar dat ze tegelijkertijd nog steeds verantwoordelijk zijn voor 39% van de totale CO2-uitstoot in Mechelen. Van de energie die door de huizen gebruikt wordt is ruim 61% aardgas en ruim 21% stookolie.
“Aardgas heeft een groener imago dan stookolie omdat er bij verbranding minder schadelijke stoffen vrijkomen, maar het blijven allebei fossiele en eindige brandstoffen die verantwoordelijk zijn voor een groot percentage van onze broeikasgassen. Daarom moeten we de komende decennia werken aan een uitstootvrije verwarming voor onze huizen. Omdat we dit niet alleen kunnen, onderschrijven we samen met zeven andere gemeenten en steden de oproep aan de Vlaamse regering”, zegt schepen van Duurzaamheid, Energie, Milieu en Klimaat, Marina De Bie.
Door het ontbreken van een grote warmtebron is het aanleggen van een warmtenet geen voor de hand liggende keuze in Mechelen, maar met enkele innovatieve projecten werkt de stad nu toch intensief aan een uitstootvrij warmtebeleid. Het cruciale onderdeel daarvan is de stedelijke warmtestrategie, die momenteel wordt opgemaakt en die een concrete visie en concreet actieplan moet opleveren, en die de stad moet toelaten de doelstelling te halen.
Daarnaast werkt de stad ook reeds aan een aantal concrete plannen die dit warmtebeleid vormgeven. Zo is er de klimaatwijk ‘Mechelse Vesten’ die van de herinrichting van de vesten gebruik wil maken om een warmtenet uit te bouwen en de vele appartementsgebouwen die langsheen de Vesten staan energetisch te renoveren. Er wordt een inventaris gemaakt van de restwarmtebronnen bij bedrijven en industrie om na te gaan of aanbod en vraag van warmte op elkaar afgestemd kunnen worden.