Waarom hebben jullie gekozen voor een job in een mannenwereld zoals het voetbal?
Katinka: Ten eerste omdat de ‘Kakkersgenen’ mij met de paplepel zijn ingegeven. Ik stond namelijk al jarenlang als abonnee in de tribune. Voetbal is een groot deel van mijn leven, daarom is een job in deze ‘mannenwereld’ ook echt iets waar ik mij in interesseer, iets waar ik me voor kan opladen en waar ik veel voldoening en plezier uit haal.
Janne: Ik heb ook altijd al interesse gehad in sport in het algemeen. Mijn peter en grootvader hebben me die liefde bijgebracht. Zij namen mij mee naar het voetbal of langs het parcours bij de wielerklassiekers. Tijdens mijn studie Journalistiek in Gent koos ik voor de specialisatie sport, waar ik terechtkwam in een klas vol jongens. Ik ben het dus ook al wel een paar jaar gewend om tussen de mannen te werken.
Wat zijn de uitdagingen aan vrouw zijn in jullie vakgebied?
Janne: Ik denk dat vrouwen vaak minder serieus genomen worden dan mannen, of sneller in twijfel getrokken worden. “Weet jij wel iets van voetbal?” is een vraag die ik heel vaak te horen krijg.
Katinka: Het is op sommige vlakken inderdaad echt een uitdaging om serieus genomen te worden. Onze kennis over voetbal wordt vaak in twijfel getrokken. Dat vrouwen niks van voetbal kennen is een stereotype dat ik ook vaak te horen krijg. Dat is jammer, want zo wordt ook de meerwaarde van onze functie soms in twijfel getrokken terwijl sociale media en content in het algemeen de dag van vandaag een heel groot deel van het dagelijks leven is geworden.
Wat zijn is de meerwaarde van vrouw zijn in jullie vakgebied?
Katinka: Vrouwen brengen andere perspectieven en ervaringen met zich mee, waardoor de mannensector almaar inclusiever en diverser wordt. Ik ben er van overtuigd dat vrouwen de dynamiek binnen een team kunnen verbeteren, door een andere manier van communiceren en conflicten oplossen. Vrouwen hebben vaak een bepaald empathisch vermogen, wat zeker een toegevoegde waarde kan zijn binnen een team.
Janne: Binnen de mannenwereld, en al zeker in het voetbal, is er vaak twijfel over onze kennis, wat zorgt voor een nogal naïeve kijk op ons. Dat opent soms sneller deuren en laat ons toe om ons ding te doen. Wij bekijken de (sport)wereld toch op een andere manier dan mannen. Ik denk dat het voor elk team een meerwaarde is om een mix van mannen en vrouwen te hebben.
Wat vind je het leukste aan je job?
Janne: Mijn job is heel gevarieerd en ik krijg veel vrijheid om ideeën uit te werken. Elke week leven we mee naar het hoogtepunt in het weekend, waar we als ploeg het beste van onszelf geven om de drie punten te pakken. Ondanks de stress die erbij komt kijken, is het altijd opnieuw uitkijken naar de matchdagen.
Katinka: Voor mij is het het creatief proces, de creatieve vrijheid en het uitwerken van die ideeën. Het feit dat ik op meerdere manieren mijn stempel kan drukken en een bijdrage kan leveren.
Met welke sterke vrouw zouden jullie graag eens een gesprek hebben?
Katinka: Michelle Obama. Zij is als (zwarte) vrouw echt een voorbeeld voor veel vrouwen in de wereld. Ik zou met haar wel eens een gesprek willen hebben over koetjes en kalfjes, want het hoeft niet altijd over serieuze dingen te gaan.
Janne: Voor mij is dat Simone Biles, omdat ik gewoon eens oprecht aan haar wil vragen hoe het met haar gaat.
Wat hebben jullie uit de job geleerd dat je aan elke vrouw zou aanraden?
Janne: Dat je als vrouw ook wat meer het hart op de tong mag hebben.
Katinka: Geloof in jezelf en in je kunnen. Niet worden wat andere mensen van je verwachten, maar gewoon ten allen tijde jezelf blijven. Je kan nooit voor iedereen goed doen en botst soms op andere meningen. Het belangrijkste is dat je trouw blijft aan je eigen waarden en normen.
Waar staan jullie even bij stil op Internationale Vrouwendag?
Katinka: Ik sta op zich eigenlijk nooit echt stil bij Internationale Vrouwendag. Ik vind het fijn dat vrouwen op deze dag eens in de kijker gezet worden, maar eigenlijk zou dat een vanzelfsprekendheid moeten zijn.
Janne: Daar ben ik het mee eens. Ik sta er vooral even bij stil hoe jammer het is dat we in 2024 nog steeds moeten stilstaan bij vrouwendag.
