Zo’n tien jaar geleden startte Reimond Vandervondelen met brasserie Monne in de Zepstraat in Hombeek, maar de Mechelaar had voordien al heel wat ervaring in de horeca. “Ik sta al heel mijn leven in de horeca”, zegt hij. “Ik heb onder meer een tennisclub uitgebaat. Later werkte ik ook als chef-kok voor Makro en werkte ik in een restaurant in Keerbergen. Tien jaar geleden startte ik dan met brasserie Monne. Maar aan alle mooie liedjes komt een eind.”
Eind deze week opent de brasserie namelijk voor de allerlaatste keer de deuren. “Eigenlijk kon ik vorig jaar al met pensioen gaan”, zegt Reimond. “Maar na de coronaperiode wilde ik in schoonheid afsluiten. Het zou me ook de kans geven om de financiële put die door corona ontstaan was wat te vullen. Jammer genoeg bleek de pandemie het gedrag van de mensen aangepast te hebben. Er kwamen wel meer klanten over de vloer, maar ze bestelden minder. De tijd waarin ze drankje na drankje bestelden, bleek voorbij.”
West-Vlaanderen
Daarom besliste ‘Monne’ om ermee op te houden. “Er moet ooit een einde aan komen. In eerste instantie was ik opgelucht, maar de laatste weken krijg ik het steeds moeilijker. Ik merk dat het afscheid me zwaarder valt dan ik op voorhand had verwacht. Als horeca-uitbater heb je bijna geen sociaal leven. De klanten waren mijn sociaal leven. Dat ik nu afscheid van hen moet nemen, is dan ook lastig. Daardoor kijk ik nu met een gevoel van weemoed vooruit op de allerlaatste dagen in de brasserie.”
Vandervondelen verhuist na een heel leven in de Mechelse regio naar het West-Vlaamse Izegem, tussen Roeselare en Kortrijk. “Dat was een financiële beslissing”, zegt hij. “Voor hetzelfde appartement betaal je daar veel minder dan in het Mechelse. Als je heel je leven in de horeca hebt gestaan, leg je snel contact met andere mensen. Ik ben er dus zeker van dat ik daar snel een nieuw leven zal opbouwen. En het is ook niet de andere kant van de wereld. Ik zal nog vaak in Mechelen zijn.”
“zeg nooit nooit”
De inboedel van brasserie Monne staat intussen te koop, net als het pand zelf. Het is nog niet zeker dat er ooit opnieuw een horecazaak in gevestigd zal zijn. “Zelf zeg ik alleszins geen neen tegen een nieuwe uitdaging de horeca”, aldus Reimond. “Voorlopig ga ik even genieten van mijn pensioen en me focussen op de verhuizing, maar zeg nooit nooit. Wie weet komt er in Izegem wel weer iets anders op mijn pad.”
