Busbouwer Van Hool Foto: Joren De Weerdt

Ex-topman: “Faillissement Van Hool had vermeden kunnen worden”

Het faillissement van busbouwer Van Hool had vermeden kunnen worden, mits een tijdelijke investering van 30 miljoen euro. Dat zegt voormalig CEO Filip Van Hool in het weekblad Trends. Met 2.500 ontslagen in Koningshooikt, wordt Van Hool wellicht het grootste faillissement van 2024.

Een erfrechtelijk geschil bleek een te groot struikelblok. Twee zussen van de tweede generatie Van Hool voeren al decennia een juridische strijd. Zij voelen zich miskend in hun erfenisrechten en dat maakte investeren door een derde partij in de nv Van Hool bijzonder risicovol. “Dat erfrechtelijk geschil was een enorme flessenhals bij het vinden van bijkomende kapitaalverschaffers, of extra financiering via de banken of de overheid”, zegt Filip Van Hool aan Trends. “Onze banken wilden een oplossing, vooraleer ze nieuwe leningen wilden geven.”

Het faillissement was het gevolg van een liquiditeitsgebrek in het voorjaar van 2024. “Einde 2023 was het nog niet zo dramatisch. We hadden veel last van de problemen in de voorraadketen en de hyperinflatie. Dat leidde tot enorme prijsstijgingen. Maar de markt trok aan. Ons orderboekje was vol voor 2024. Vol! Het was redelijk gevuld voor 2025. We hadden voor 620 miljoen euro aan orders!”, aldus Filip Van Hool.

De familie Van Hool kon zelf nog tot 90 miljoen euro middelen vrijmaken voor de liquiditeitsbehoeften in de operaties. “Als dan de banken of de overheid tijdelijk, voor bijvoorbeeld twee jaar, 30 miljoen euro extra hadden geïnvesteerd, waren we erdoor geraakt. Daar bleef het erfrechtelijk geschil met de twee zussen het grote struikelblok. Alle betrokken partijen, zowel de banken, de Vlaamse regering, als externe investeerders, eisten een oplossing.”

Filip Van Hool praat in Trends ook voor het eerst vrijuit over de dure uitkoop van drie familiale takken bij het familiebedrijf Van Hool in 1999. Zij ontvingen een bedrag van 180 miljoen euro. “Die financiële aderlating bleef jarenlang als een betonblok rond onze nek hangen. En toch geloofde ik enorm in het product en het bedrijf. We hebben jarenlang keihard gewerkt. En toch was er dat faillissement. Ik ben er ziek van geweest. Het is een enorme aderlating. Niet alleen voor mij persoonlijk. Voor de familieleden die echt bleven geloven in het bedrijf. Voor de werknemers.”