Er lagen heel wat opties op tafel, van event planner tot store manager. Maar de experten die mensen een nieuwe job bezorgen in Blind Gesprongen, hadden dus iets heel anders in petto. “Ik hoopte dat het dit niet ging zijn”, reageerde Jessica toen ze haar blinddoek afdeed in de aula van een begrafenisondernemer. “Omdat ik vrees dat ik emotioneel te betrokken ga raken. Dat ik die emoties mee naar huis ga nemen.”
“Het was een job waar ik zelf nooit aan gedacht zou hebben”, blikt Jessica drie maanden na dat moment terug. Geen wonder dat ze vol zenuwen en stress aan haar eerste werkweek begon. “Ik liep vol spanning rond. Ik heb veel gehuild en zag het echt niet zitten. Maar toch wou ik dit een kans geven. Omdat ik wist dat de experten mij die job niet zomaar hadden gegeven. Intussen is de beginnersstress achter de rug en begin ik me thuis te voelen op het werk.”
Hoe ziet haar job er concreet uit? “Eens een dienst is aangenomen, maak ik de dossiers in orde en ontferm ik me over alle administratieve taken. Nadien bereid ik de uitvaart mee voor en ondersteun ik mee de ceremonie.”
Burn-out
Tot voor kort was Jessica aan de slag als poetshulp. “Ik deed die job nog maar 1,5 jaar. Voordien was ik aan de slag als verkoopster in een kledingwinkel. Maar mijn man kreeg een zwaar werkongeval, waardoor hij maanden in het ziekenhuis lag. Alle zorg voor de kinderen kwam bij mij terecht, terwijl ik ook een fulltime job had. Daar kwam een burn-out van, waardoor ik een jaar thuis heb gezeten. Nadien zag ik het niet meer zitten om terug te keren naar de verkoop, omdat ik dan ook weer in het weekend moest werken. Dan moesten mijn kinderen mij te veel missen.”
“Als poetshulp waren mijn werkuren meer compatibel met het gezin. Ik voelde me bovendien nog niet helemaal de oude, poetsen leek me een veilige haven. Het was nooit de bedoeling om voor eeuwig die job te doen. Maar eens je elke dag gaat kuisen, blijf je daar snel in hangen. Ik vond het moeilijk om weer een stap voorwaarts te zetten, hoewel ik ook voldoening uit het poetsen haalde. Dan kwam corona, én werd ik zwanger van mijn dochter. Zo verdween werk maken van ander werk op de achtergrond.”
Op zoek
Jessica kon zich geen andere professionele opties bedenken. “Ik heb destijds een diploma gehaald van logistieke hulp en van schoonheidsspecialiste. Maar zelfs voor een job waarvoor geen diploma nodig is, zou ik niet weten wat te kiezen. Of zou ik opnieuw gaan studeren? Mijn man liet me vrij in alles. Maar door die burn-out was ik uit het oog verloren wat ik graag wou doen.”
Enter: Blind Gesprongen. Jessica deed interviews met de experten en vulde testen in. “De uiteindelijke keuze lag bij de experten. Mijn enige vereiste was dat ze een job zochten die ik kon combineren met mijn man en kinderen.” Die man en kinderen zijn ook blij dat Jessica dit avontuur aanging. “Ze zien me met meer gemoedsrust thuiskomen dan vroeger. Op professioneel vlak heb ik meer uitdagingen en persoonlijk ben ik gelukkiger. Ik smeet me in mijn vorige job altijd voor 200%. Maar tegelijk voelde ik dat ik die job niet voor altijd zou blijven doen.”
De komende weken is in Blind Gesprongen te zien hoe Jessica haar eerste werkweken beleeft. Na een proefperiode van drie maanden wordt de balans opgemaakt en komen we te weten of Jessica echt de switch naar haar droomjob heeft gemaakt.