dierenbescherming-mechelen-80-jaar De Dierenbescherming in Mechelen bestaat 80 jaar. Foto: Dirk Vertommen

Dierenbescherming Mechelen blaast 80 kaarsjes uit

De Dierenbescherming Mechelen bestaat 80 jaar. “Ik hou zeer veel van dieren, maar bij deze job bloedt dikwijls mijn hart. Mensen behandelen hun huisdieren te vaak als beesten”, zegt Leen Rombauts, beheerder van de Dierenbescherming. Komend weekend wordt de rode loper uitgerold voor de viervoeters tijdens een feestweekend.

Het gebouw aan de Slachthuislaan, waarin de Dierenbescherming is gevestigd, is eigendom van de stad. Het wordt sinds 1985 verhuurd aan de vzw voor een symbolische euro per jaar. De voorbije jaren vonden nogal wat verschuivingen plaats binnen het beheer van de Dierenbescherming Mechelen. Ruim twee jaar geleden nam Leen Rombauts uit Sint-Kateijne-Waver de dagelijkse werking over. Geen gemakkelijke klus om de continuïteit van de werking van de vzw te verzekeren. “Maar ik wil dit met hart en ziel blijven doen”, zegt Leen Rombauts in een interview dat we met haar hadden.

Het financieel plaatje beheren van een vzw als de Dierenbescherming is niet evident.

Leen Rombauts: “Om niet in de rode cijfers te geraken, is het constant zoeken, besparen, goedkopere contracten bedingen, enzovoort. Onlangs zaten we hier met een lek in de buizen van de waterleiding, waardoor veel water is verloren gegaan. Dat hebben we gevoeld in de rekening van Pidpa. We werken hier in een gebouw uit 1986 waar om de haverklap herstellingen moeten aan gebeuren. Eigenlijk weggesmeten geld, want dit pand is door zeer intensief gebruik tot op de draad versleten.”

Hoe houden jullie de balans financieel in evenwicht?

“We hebben zo’n 200 leden die jaarlijks 30 euro lidgeld per persoon betalen. Daar loop je niet ver mee. We hebben elf contactgemeenten waar we jaarlijks 0,42 eurocent per inwoner van krijgen. Onze werkingskosten lopen jaarlijks gemiddeld op tot 674.000 euro. Als je weet dat onze personeelskosten jaarlijks 400.000 euro bedragen en dat we rond de 100.000 euro nodig hebben om de interventies van onze drie dierenartsen Bart, Evelien en Leen te betalen, dan blijft er niet veel over om herstellingen aan ons gebouw te bekostigen en dierenvoeding te kopen. Laat het duidelijk zijn, onze dierenartsen leveren schitterend werk omdat we voor een ‘no kill’-beleid kiezen. Euthanasie gebeurt enkel bij terminaal zieke dieren.”

Als ik het zo hoor, is het voortdurend balanceren op een dunne koord?

“Dat is ook zo. We moeten daar geen doekjes om winden. Op dit moment staat er 1.000 euro op de zichtrekening. Als we de werkingstoelagen van de gemeenten niet zouden krijgen, dan kunnen we de deuren hier sluiten. Waar we héél gelukkig mee zijn, zijn legaten, erfenissen van overleden dierenliefhebbers. Dat zijn gelukstreffers waar je eigenlijk niet mag op rekenen. We hebben jaren waarin we geen schenkingen ontvangen, maar vorig jaar kregen we plots 302.000 euro in kas. Dankzij deze gulle schenkers houden we het hoofd boven water.”

“Op dit moment staat er 1.000 euro op de zichtrekening. Als we de werkingstoelagen van de gemeenten niet zouden krijgen, dan kunnen we de deuren hier sluiten”

Leen Rombauts, Dierenbescherming Mechelen

Er is plaatstekort voor de opvang van dieren.

“We hebben een groot werkingsgebied met een beperkte opvangcapaciteit. We hebben nu dertig kennels voor honden en kunnen een veertigtal katten in het asiel onderdak geven. Als we een hond kunnen plaatsen, komen er meteen twee andere binnen. Ik mag niet iedereen over dezelfde kam scheren, maar heel veel mensen behandelen hun hond of poes nog steeds als een wegwerpartikel. (zucht) Eigenaars verzinnen daarvoor de gekste uitvluchten. Ze zijn plots allergisch voor het dier of het plast na jaren opnieuw in huis. Neem het van mij aan dat het aanschaffen van een hond voor 50 procent gaat over impulsaankopen. Ze vergeten dat een puppy ook groot wordt.”

Jullie vangen ook zwaar mishandelde dieren op. Dat doet pijn, denk ik dan.

“We krijgen geregeld verwaarloosde en mishandelde dieren over de vloer. Dan moet je de knop kunnen omdraaien of je slaapt ’s nachts niet meer. Ik denk aan 2021 met de meer dan honderd verwaarloosde cana corso’s die bij een fokker in Heist-op-den-Berg zijn weggehaald. Daarvan zijn er 56 in Mechelen gebleven. Ik was toen nog geen beheerder, maar heb het als lid van de Raad van Bestuur van dichtbij meegemaakt.”

Mogen mensen die dieren mishandelen of verwaarlozen voor jou strenger gestraft worden?

“Niet mogen, neen die moeten zwaar gestraft worden. Er gaat geen maand voorbij of hier worden honden binnengebracht die mishandeld zijn. Onlangs hebben we een chihuahua in beslag genomen. Het hondje werd geslagen en gestampt door zijn baas. Zo’n mensen moeten op een zwarte lijst gezet worden en levenslang verbod krijgen om nog een hond in huis te halen. Nu krijgen daders een kleine boete. Een paar weken later lopen ze met een andere hond rond. Als ik rechter zou zijn, die kerels gingen voor minstens een half jaar den bak in. Ik zou streng oordelen. Een dier kan niet voor zichzelf opkomen, maar ondergaat alleen.”

“Mensen die een hond hebben mishandeld moeten op een zwarte lijst gezet worden en levenslang verbod krijgen om nog een hond in huis te halen. Nu krijgen daders een kleine boete. Een paar weken later lopen ze met een andere hond rond. Als ik rechter zou zijn, die kerels gingen voor minstens een half jaar den bak in”

Leen Rombauts, Dierenbescherming Mechelen

De politie van Leuven heeft een diereninspecteur in dienst. Zou dat in meer gemeenten moeten?

“Ik ijver al lang voor een zogenaamde ‘dierenpolitie’. Dat zijn inspecteurs die zich helemaal focussen op dierenwelzijn. Leuven, ook ons werkgebied trouwens, is een schoolvoorbeeld op dat vlak. Nu komen bij de politiekorpsen meldingen van dierenmishandeling of verwaarlozing binnen en komt dat bovenop het andere takenpakket van een inspecteur. Als je kort op de bal wil spelen is een diereninspecteur geen overbodige luxe. Voor mij zou in alle gemeenten een dierenpolitie op zijn plaats zijn (overtuigend).”

De vzw is al een tijd op zoek naar een nieuwe locatie voor het asiel. Dat is geen sinecure.

“Tegen 2035 moeten we weg in de Slachthuislaan. Misschien denk je, ‘dat is nog ver af’. Maar ik ben al maanden op zoek naar een stuk grond van 10.000 vierkante meter. Als ik niet op de Dierenbescherming ben, ben ik aan het rondrijden in Mechelen, Sint-Katelijne-Waver of Duffel om een geschikte lap grond te vinden. In de nieuwbouw zou ik graag veertig kennels voor honden willen en een ruimte om vijftig katten op te vangen. Een locatie vinden is één zaak, beginnen plannen maken en bouwen komt daarna. Maar daar gaan vele jaren over. Ik hoop dat we de deadline halen, het geld vinden (meer dan 4 miljoen euro, red.) en de steun van de stad Mechelen blijven krijgen. ”

Hoe kijk je terug op de voorbije 80 jaar en zie je de volgende twintig jaar verlopen?

“Er is door de vzw en mijn voorgangers goed werk geleverd. Wat niet wil zeggen dat we voor veel en grote uitdagingen staan, waaronder onze nieuwe huisvesting. We denken er ook aan om binnenkort naar de scholen te gaan om jongeren te sensibiliseren om respectvol met huisdieren om te gaan. Jong geleerd is altijd goed en daar kunnen we veel dierenleed mee in de kiem smoren.”