In 1993 startte Rita heel toevallig met een schoenenwinkel, want ze had eerst een stoffenwinkel. Ze nam de schoenenwinkel van de zus van een collega van haar over. Alleen: dat was een klassieke ‘Salamanderwinkel’, weet je nog?
Omdat Rita toen zelf al steunzolen droeg en de bommaschoenen beu was, begon ze zich toe te leggen op vlotte, compatibele schoenen. Toen haar dochter Elke Aerts mee in de zaak stapte, openden ze in 2000 een tweede winkel in Lier.
Waarom Lier?
“Dat was eigenlijk niet de bedoeling”, zegt Rita. “We zijn in Geel, Herentals, Heist-op-den-Berg en zelfs Leuven gaan kijken. Volgens mijn vertegenwoordiger zou Lier meer mijn ding zijn. We wilden eerst in de Antwerpsestraat beginnen, want daar was een pandje dat leegstond na een faillissement.”
“De buren zeiden dat Katrijn van Big Brother erin zou trekken. Pas na een hele tijd hoorde ik via haar mama dat dat niet waar was. Maar toch hebben we er maanden op gewacht en ik had al een collectie besteld in september. Intussen was het bijna nieuwjaar, de schoenen gingen allemaal binnenkomen en ik had nog geen pand. Dan hebben we dit leegstaand pand gekocht, boef baf, op de laatste knip.”
Waarom dan toch de Berlarij?
Rita: “Het is een mooi pand en hier schuin over was een kinderschoenenwinkel, de Vierkante Meter. Het hele gezin kon hier dus komen schoenen shoppen, want in die tijd bood ik ook nog herenschoenen aan. Mijn eerste jaar was een heel moeilijk jaar. Want dat zeggen ze in Lier allemaal: ‘Lierenaren, dat zijn schapenkoppen.’ Die zijn dus een beetje koppig. Ze moeten je eerst kennen, anders vertrouwen ze je niet. Ik hoor dat nog van collega’s die beginnen.”
Het tweede jaar ging het al een stuk beter, je moet dus volhouden. “En nu heb ik een cliënteel dat niet zozeer alleen van Lier is, maar van heel ver weg komt. Ik heb klanten van aan de zee die een keer per seizoen komen, van boven Turnhout ook bijvoorbeeld.”
“Zaterdag had ik een klant vanuit Poppel (Ravels) en ze kocht schoenen, maar ze had graag ook een handtas in dezelfde kleur. Die was besteld en ging binnenkomen en ik zei dat ze toch beter naar Lommel zou rijden. ‘Nee, ik kom wel terug naar Lier’, zei ze. ‘Ik maak er een daguitstap van.’ Lier is mooi om te wandelen en voor een dagje uit. Na de bouwvakantie gaan de echte werkzaamheden in de Berlarij van start, tot het einde van het jaar. Maar mijn klanten, die kruipen er toch door.”
Wat is er zo bijzonder aan de vitrine?
Rita: “De vitrine is een oud ding. Er zit zelfs nog een hendel in om de rolluik te laten zakken. De rolluik zelf hebben de vorige eigenaars verwijderd, maar het oude trekt me heel erg aan. Mocht ik mijn winkel laten vernieuwen, dan zou het in dezelfde stijl zijn. De vloer vind ik ook prachtig. Het pand is gebouwd tussen 1920 en 1925. In de Eerste Wereldoorlog lag hier bijna alles plat. Vroeger was het hier een klompenmakeratelier.”
“Het personeel moest achteraan in het achterhuis werken, maar het mocht niet door de winkel. Dus vooraan is een stukje beton ingemaakt, daar was vroeger een deurtje. Er zit een trap naar beneden die je door de kelder leidt. Aan mijn achterdeur is weer een trapje, daar kwamen het personeel weer naar boven om in het achterhuis te werken. Dat ben ik per toeval te weten gekomen tijdens een braderie toen een klant me vertelde dat hij een kleinkind was van die mensen. Hij vroeg me of hij nog eens tot in het achterhuis mocht gaan kijken. Dat zijn mooie verhalen.”
Wat maakt je winkel bijzonder?
“We verkopen schoenen die in de meeste schoenenwinkel niet staan. Onze collectie is veel fleuriger omdat we zelf enorm van kleur houden. Door corona hebben we besloten om ons echt helemaal toe te spitsen op uitneembare zolen. Het is ook heel plezant wanneer mensen vragen ‘is deze zool uitneembaar?’, dat we dan kunnen zeggen: ‘het is allemaal uitneembaar’. Ik heb natuurlijk ook veel klanten die geen steunzolen dragen.”
“Een groot deel van onze schoenen is chroomvrij. Chromen zitten in de vloeistoffen waarmee ze het leder looien. Er zijn mensen die er allergisch tegen zijn, die krijgen uitslag tot aan hun knieën als ze er door hun schoenen mee in contact komen. Zelfs door hun kousen door. We proberen ook zo weinig mogelijk schoenen aan te kopen waarbij ze met veel leem hebben gewerkt, want sommige mensen zijn ook daar allergisch voor. Er komen dus vaak klanten naar hier via dokters of via mensen die steunzolen maken. Dat is wel fijn. Anderen vinden hun weg via internet. Hoe dan ook: met of zonder steunzolen, iedereen die van comfort en een streepje kleur houdt, is hier welkom.”
Best verkochte schoen
Een kleurrijk enkellaarsje van het merk Andrea Conti, 110 euro. “Hier hebben we soms wel achttien kleuren van in voorraad, hier komen de mensen echt voor terug.”
Nieuwste merk
Het Spaanse merk On foot. Dit basketje kost 100 euro. “We zijn er vooral mee begonnen omdat ze beloofd hebben om vanaf volgend jaar al hun sandalen ook met uitneembare zool te maken. Voor veel mensen is een sandaal een groter probleem voor de steunzolen, want als je je steunzool erop legt, schuift hij er gewoon weer uit. Dus die zool moet er ook uit kunnen.”
“Onze sandalen die we nu verkopen, zijn vooral van het merk Brako en daar hebben we veel keuze in. Ze hebben ook allemaal een uitneembare zool, maar On foot heeft meer soorten zolen. De keuze wordt dus vanaf volgend jaar groter.”
Chroomvrije schoen
Sandaal van Think, 130 euro
Goedkoopste item
Portemonneetje van Bear, 22 euro. Er is ook een mooie keuze in handtassen en rugzakken van dit merk.
Meest nostalgische item
Geldbeugel voor muntstukken van Bear, 25 euro.
