De Vitrine van Atelier Olala: “Een ode aan mijn overleden dochtertje Lola”

Dertien jaar was Tamara De Keyser schoonheidsspecialiste in haar eigen salon. Na het overlijden van haar vierde dochter Lola nam ze de tijd om uit te zoeken wat ze met haar verdere leven wilde. En toen borrelde het weer op. Tamara was altijd erg creatief en daar wilde ze haar eigen ding mee doen. Ze startte in een atelier aan haar huis met creatieve workshops voor kinderen: knutselen met elementen uit de natuur. Ze begon boeketjes te maken en tafels te decoreren op trouwfeesten. Met de resten van de bloemen maakte ze droogboeketjes om te verkopen. De vraag werd steeds groter en wat startte als hobby, groeide uit tot een passie. Toen haar vijfde dochter Ella naar school ging, waagde ze de sprong naar een eigen zaak.

“Het eerste jaar had ik een pop-up met bloemen in De Vleeshalle”, zegt Tamara. “Stilletjes aan kwamen er interieurspullen bij zoals kaarsen en tafelkleden: de eerste dingen die erbij horen wanneer je een tafel aankleedt. Nadien wilde ik ook kinderspullen en cadeautjes aanbieden en zo is mijn concept steeds gegroeid. Hier in Bonheiden startten we tijdelijk een tweede winkel in een pand aan de overkant van de straat. Ik wilde het eens proberen in onze buurt. Wat later vonden we in Mechelen voor dochter Lotte een ander pand. Ons assortiment is veel groter geworden sindsdien. De workshops met bloemen organiseren we nog steeds wekelijks in mijn atelier in Bonheiden. We bieden ook alternatieven aan, zoals koken of keramiek. In de toekomst wil ik de bovenverdieping in Mechelen vrijmaken voor workshops. En misschien volgt er nog een derde locatie, maar daar kan ik nog niks over zeggen. Maar ik kan wel al verklappen dat het ook in de buurt zal zijn.”

Dat is best wel veel hooi op de vork van iemand die het anders wilde aanpakken?

Tamara: “We zijn heel snel gegroeid en dat is soms niet zo gemakkelijk. Dan loop je tegen een aantal dingen aan die je niet had verwacht. Ik zag mezelf bijvoorbeeld nooit als manager (lacht). Maar ik ben wel blij dat ik de stap heb gezet. Lola zit in onze naam, waardoor ik toch zin heb kunnen geven aan haar overlijden. Dankzij wat er gebeurd is, heb ik bepaalde keuzes gemaakt. Anders had ik geen tijd gemaakt om over mijn leven na te denken. Ik zie er dan ook een beetje het positieve van in … Ik werk nu wel harder dan toen ik schoonheidsspecialiste was en dat was niet het plan (lacht). Een gezin met vier kinderen is niet evident om te combineren met deze job. Lotte is 22 en werkt mee in de winkel in Mechelen, Luna is 15, Laura is 14 en Ella is de laatste, zij is het regenboogje. Dat zijn vier kinderen om voor te zorgen en vijf in het hart. ”

Hoe doe je dat, voortgaan na zo’n verlies?

Tamara: “Het verlies blijft bij jou en je moet er wel mee voort. Je kunt kiezen op welke manier: bij de pakken blijven zitten of er iets mee doen. Als Lola enig kind zou geweest zijn, dan had ik misschien vanop de vierde verdieping naar beneden gesprongen. Maar ik had al een gezin, dan heb je geen keuze. Ik had het geluk dat ik mijn tijd kon nemen om te rouwen. Bij de psycholoog heb ik ermee leren omgaan en dat heeft me sterker gemaakt. Maar het is er nog altijd, na tien jaar. In het begin leeft iedereen met je mee, maar na een tijd vervaagt dat. Dat is ook normaal. Het verlies van Lola is niet meer zo aanwezig en soms doet dat wel pijn. Elke dag is daar die lege bladzijde in ons boek. Daarom ben ik blij dat ze hier nog is, in de winkel. We maken naamhoepels met droogbloemen die specifiek dienen voor bijzondere gebeurtenissen. Dat kan een geboorte zijn, een huwelijk of een communie, maar ook een afscheid van iemand. Ik vind het fijn dat de mensen daarvoor naar ons komen.”

“Wat ik vooral merk, is dat mijn verhaal mensen inspireert om voort te gaan op een andere manier. Sommige klanten beweren dat ze zien en voelen dat mijn zaak een ziel heeft. Dat is absoluut de bedoeling. Daarom ben ik bang dat als we te groot worden dat gevoel misschien zou verdwijnen. Daar twijfel ik soms nog over, maar als je het ergste hebt meegemaakt, wat kan er dan nog misgaan? Dan zijn alle andere dingen maar niks. Af en toe denk ik, wanneer ik negativiteit hoor bij mensen, stop gewoon met zagen. Aan de andere kant begrijp ik het ook omdat ze het niet beseffen. En dan denk ik: maar goed dat je het niet weet.”

Wat zien we in je vitrine?

Tamara: “Op de foto sta ik tussen een topper voor de zomer, de vrolijke plastic tasjes van de merken Sunjellies en Aykasa baskets. Verder verkopen we alles voor feesten, cadeautjes en de leuke dingen in het leven. Ook de minder leuke dingen horen erbij, zoals wanneer iemand een naamhoepel komt laten maken als troost. Qua beauty proberen we duurzame en lokale, Belgische of Nederlands producten te vinden. Spullen die niet getest zijn op dieren, maar op basis van grondstoffen die zo veel mogelijk natuurlijk zijn. Geen bewaarmiddelen, geen kleurstoffen. We verkopen merken die werken met gerecycleerde materialen, zoals de oorbelletjes van Studio Nok Nok. Die zijn gemaakt van gerecycleerd hout. De drinkbussen zijn van glas of metaal. We hebben best wat kinderspullen in de winkel omdat we zelf veel kinderen hebben en dan zoek je dikwijls leuke cadeautjes. De allerkleinsten horen immers ook bij Atelier Olala, net zoals Lola, die altijd klein zal blijven.”

Het duurzaamste

“De flesjes van Foekje Fleur zijn limited edition. De maakster is van Nederland en raapt plastic flesjes op aan de Maas wanneer ze gaat wandelen met haar hond. Dan giet ze er porselein in en beschildert ze de nieuwe flesjes. Het plastic wordt gerecycleerd tot zeepbakjes met een rasp. Dan kun je je huishoudzeep schrapen en ermee wassen of afwassen. Je kunt er ook je handen mee wassen. Prijzen van de flesjes gaan van 24 tot 59 euro. De bubble buddy’s kosten 16 euro.”