Het voorbije weekend zat het café alleszins afgeladen vol. Trouwe stamgasten nestelden zich nog een keer rond de gezellige warmte van de antieke stoof. Velen van hen komen hier al hun hele leven over de vloer. Pascale en Bruno uit Temse kwamen hier 20 jaar geleden voor het eerst. “Sindsdien vind je ons hier wekelijks. Je komt hier binnen en je kent iedereen. Dit is een echt ‘back to basics-café’. Je vindt hier jong en oud. We hopen uiteraard dat het café blijft bestaan, maar het zal nooit meer hetzelfde zijn zonder ‘de moe’. Als het wordt overgenomen, dan zullen we hier zeker terugkomen.”
Lokaal kwijt
Michiel Kindt is al 22 jaar voorzitter van de Koninklijke Harmonie Heilige Familie Branst. “Wij hebben hier al 122 jaar ons repetitielokaal. Door de sluiting zijn we dat nu kwijt. Voorlopig hebben we onderdak gevonden in café Plaza in Sint-Amands. Bij Zates is een stukje Harmonie en de Harmonie is een stukje Zates. Het is afwachten wat er met Zates gaat gebeuren. Er wordt vandaag dus een tijdperk afgesloten. We spelen dit afscheidsconcert voor cafébazin Liesbeth.”
Klant sinds mijn zevende
Wim (62) uit Bornem komt hier al sinds zijn zevende. Boven de bank waar hij op zit, hangt een mooie tekening van het café waarop ook een aantal vaste stamgasten te zien zijn. “Kijk, hier zit ik aan een tafeltje”, zegt Wim. “Mijn vader had vroeger een bootje liggen in Baasrode. We voeren op de Schelde vaak tot hier in Branst, waar we aanlegden bij Zates. Wat mij aantrekt aan dit café… Het simpele, het gewoon kunnen zijn. Of je nu een directeur bent of een straatveger, iedereen is hier welkom. Met de moe verdween een echt volksfiguur. Het mooiste zou zijn als het café op dezelfde manier zou verdergaan. Maar… eerlijk… daar geloof ik niet in. Wie gaat dat op deze manier verderzetten?”
Majoretten
Ilona (78) uit Bornem heeft voor de laatste openingsdag haar ganse familie meegebracht naar het café. “Ik kom hier al heel lang. Mijn dochter Ingrid was hier bij de majoretten van de fanfare. We hadden hier vroeger ook een bootje liggen. Wat er zo speciaal is aan dit café? Iedereen komt hier. Of je nu een klak draagt of een hoed, iedereen is welkom. Het was alsof je bij je beste vrienden kwam. Het is spijtig dat de familie het niet verder zet. We hopen dat iemand het overneemt en in dezelfde sfeer verder doen.”
Overnemer
Johan Borghys (60) is de jongste van de vier kinderen van wijlen cafébazin Liesbeth. Hij is duidelijk. “Van ons vieren gaat er niemand het café overnemen. Dat zou financieel niet meer lukken op onze leeftijd. Stel dat ik het zou verder zetten, dan moet ik de rest van de familie uitkopen. Daar zullen de banken niet voor staan te springen. Er zijn wel een aantal kandidaat overnemers. Daaronder ook enkele mensen die het graag zouden houden zoals het is. Dat zou voor ons emotioneel het mooiste zijn natuurlijk.”
“Mijn moeder en mijn grootmoeder hebben vooral café gehouden om de traditie verder te zetten en niet uit commercieel oogpunt. Ze deden het voor de gezelligheid en het sociaal contact. Hier stond geen televisie, geen jukebox en geen radio. Ik help hier zelf ook al tientallen jaren mee tijdens het weekend”, vertelt Johan. “Ook wij zijn nooit betaald geweest.”
“Natuurlijk vinden we het zelf ook jammer dat het zo moet stoppen na 185 jaar. Wat het mij doet dat er nu zo’n massa volk is? Het is een mooi eerbetoon aan ons moeder. We gaan nu onze eerste zaken afhandelen en daarna gaan we verder praten met kandidaat overnemers. Maar dat dit een café zal blijven staat zo goed als vast. Of het ooit nog Zates gaat zijn zoals iedereen het kent, dat is afwachten.”
