Het café werd in de eerste helft van de jaren vijftig geopend door de grootmoeder van Wenda. “Ze heette Fien, daarom staat die naam een kleine zeventig jaar later nog altijd op de gevel. Al vrij snel werd ze spijtig genoeg weduwe omdat mijn grootvader verongelukte. Daarom heeft mijn moeder Gaby het café overgenomen in 1958”, vertelt Wenda.
“Het was een levendige zaak, waar heel veel jong volk kwam om te dansen. Er stond een sjotterskas en een jukebox. Er zijn in die jaren heel veel koppeltjes hier gevormd. Het gebeurde geregeld dat oudere klanten van zeventig of tachtig jaar oud nu tegen ons vertelden dat ze mekaar hier ooit hadden leren kennen”, klinkt het.
Vanaf 1983 namen Wenda en Jos de zaak over. “Mijn moeder is toen gestorven. Ik was hier opgegroeid, ik zag het dus wel zitten om voort te doen. In die tijd kwam de jeugd uit de Heistse scholen hier ’s middags boterhammen eten. We maakten croques en bakten bitterballen, het zat altijd goed vol. Als het tijd was om weer naar school te gaan, dan klingelden we met de spijbelbel en vertrokken ze. Dat hadden de cafés in Heist zo afgesproken met het gemeentebestuur”, vertelt Wenda.
“Die eerste jaren waren we letterlijk zeven dagen op zeven open. In de weekends kwam er hier een deejay spelen. De Bergstraat van toen leek op een zaterdagavond wat op de braderij. Het liep ’s avonds en ’s nachts vol jeugd op straat, die van het ene café of dancing naar het andere liepen. Dat was dan onder andere den Eden, den James, De Cité, De Monty, ‘t Pleintje, enzovoort. Jan De Haes van ’t Hoekske is trouwens ongeveer gelijk met ons begonnen in 1983.”
Geen nachtgebraak meer
Jos zette zich in voor de hele Heistse horeca, onder andere als voorzitter van Horeca Zuiderkempen. “Twintig jaar geleden heb ik dan helaas een zware hersenbloeding gehad, waar ik lang van moeten herstellen heb. Sindsdien hebben we het wat kalmer aan moeten doen. Onze zaak is van dat nachtgebraak met de jeugd geëvolueerd naar een rustiger dagcafé. De laatste jaren hadden we veel oudere klanten, die bijvoorbeeld kwamen om met de kaarten te spelen. We waren een café waar veel oudere mensen mekaar terugvonden, een vaste afspraakplek. Op de komst van veel mensen konden we onze klok gelijk zetten”, zegt Jos.
“We hebben dit altijd heel graag gedaan. Maar op het einde werd het zwaar om vol te houden en hebben we beslist om het pand te verkopen. Eind december hebben we nog een Kletskesparty georganiseerd, om alle overschot op te drinken. Het was een mooi afscheid met al onze trouwe klanten. Het contact met hen en de band die je opbouwt, dat is het mooie aan deze stiel. Dat maakte het allemaal de moeite waard”, zeggen de twee.
Afbraak
Een nieuwe toekomst voor het café komt er niet. Het gebouw zal afgebroken worden en in de plaats komt een appartementenproject. Dat zal in de plaats komen van de panden van aan het vroegere Toekan tot en met Cohibar.
