Op vrijdag sluiten we de week van ‘Made in Mechelen’ af met een eigenzinnige terugblik op de voorbije dagen of een vooruitblik op de komende week. Hoofdzaak of bijzaak, het maakt niet uit.
Valt het u ook op dat, nu de veiligheidsmaatregelen tegen corona weer wat versoepeld zijn, we veel dingen terug voor de eerste keer doen. Ik bedoel: de eerste keer in het post-coronatijdperk.
Het begon enkele weken geleden met de eerste keer weer op café. Ik was zo enthousiast over mijn herwonnen vrijheid dat ik zelfs een pint bier bestelde. U moet weten dat ik dat anders zelden of nooit doe. De kleine hoeveelheid alcohol steeg mij dan ook meteen naar het hoofd. Dat deed mij even alle regeltjes vergeten en voor ik het goed en wel zelf besefte, stak ik mijn hand uit naar een oude bekende. De man keek mij aan alsof ik hem bedreigde met een pistool. In een krampachtige poging om toch nog coronacorrect te zijn probeerde ik mijn uitgestoken hand nog te veranderen in een elleboog. Hij had mij echter direct door. Ik las de verontwaardiging in zijn ogen. Ze leken te zeggen: jij-als-journalist-zou-beter-dan-wie-op-de hoogte-moeten-zijn-van-de-veiligheidsmaatregelen-en-je-zou-beter-het-goede-voorbeeld-geven. Hij had gelijk natuurlijk.
Deze week deed ik voor het eerst weer een écht interview zonder de elektronische barrières van een smartphone of een videoscherm. Zo een echt ouderwets gesprek van mens tot mens,
Het kan toeval zijn, maar het viel mij op dat mensen plots meer naar elkaar luisteren. Maar dan écht luisteren, en niet luisteren en tegelijkertijd al een antwoord voorbereiden in je hoofd. Nee, luisteren uit interesse. Zou dat het gevolg kunnen zijn van al die videogesprekken die we deden de afgelopen maanden?
Wat ik daarmee wil zeggen? Als je tijdens een videovergadering door elkaar praat, dan straft de techniek dat namelijk meteen af. Als er teveel micro’s tegelijk open staan begint alles te fluiten of dubbel te klinken. En als twee mensen door elkaar praten versta je meestal geen enkele van de twee.
Ik vraag mij af of dat herboren respect voor de gesprekspartner zich ook zou doorzetten als het niet om gesproken, maar over geschreven tekst gaat. Als u tot hier hebt doorgelezen, dan zou dat best wel eens het geval kunnen zijn. Waarvoor dank.
