Vrouwenorganisatie Femma voert volgend jaar de 30-urige werkweek in. Door te experimenteren met de kortere werkweek hopen zij bij te dragen tot een beter evenwicht tussen en werk en privé. Ondernemersorganisatie Unizo Limburg stelt zich een aantal pertinente vragen bij dit initiatief: “Het is precies of Sinterklaas elk jaar vroeger komt”, aldus Bart Lodewyckx.
“We zijn niet tegen nieuwe of vernieuwde afspraken tussen werknemer en werkgever. Zeker in een veranderende arbeidsmarkt moeten we onze bestaande denkwijzen en modellen in vraag durven stellen. Dat men echter hoopt dat een 30-urenweek mogelijk is met behoud van loon is complete waanzin”, aldus Lodewyckx. “Dit zorgt voor een stijging van de loonkost van maar liefst 27%. En dat terwijl we al recordhouder zijn qua arbeidslasten.”
De ‘believers’ van dit initiatief verwijzen graag naar een gelijkaardig experiment in Scandinavië. “Het grote minpunt hiervan is de arbeidskost, want men moest extra voltijdse equivalenten aannemen. En dat is de achilleshiel van het systeem: de kostprijs. Die van Femma geloven in Sinterklaas. En die komt precies elk jaar vroeger…”, besluit Lodewyckx.
No go
En ook Vlaams Parlementslid Grete Remen vindt het voorstel absurd: “Iedereen is vrij om te bepalen hoeveel hij of zij werkt, maar 30 uur per week werken met behoud van loon, zoals Femma ons oplegt, is een no go”, zegt ze. “Ik werk graag. Werken draagt bij tot de samenleving en de betaalbaarheid van onze sociale verzorgingsstaat. Werken zorgt voor menselijk contact en interactie. Kortom: werken is een positief iets. Dat lijken we steeds meer te vergeten. Wie stress en burn-outs enkel aan het werk toeschrijft, is fout bezig. Werken en leven als twee aparte zaken zien, dat werkt niet.”
