Hij begint zijn betoog vanuit de realiteit: “De economie kromp vorig jaar met 6% en uit alle enquêtes blijkt dat in alle sectoren de omzet lager ligt dan voor de coronacrisis. De vrees dat vroeg of laat een faillissementenstorm losbarst die zelfs gezonde bedrijven kan meesleuren omdat hun klanten niet betalen, blijft reëel. De gezondheid van veel ondernemingen is wankel: een derde van de bedrijven zit in de problemen.”
En Lemmens vraagt zich af: “Is dat een context om een stakingsdag te organiseren die onze economie opnieuw vele miljoenen dreigt te kosten en de voorzichtig begonnen relance stokken in de wielen zal steken? En opnieuw wordt enkel gesproken over de zogezegde 0,4% loonverhoging. De -voor ons land unieke- automatische indexaanpassing, toch 2,8% over 2 jaar, wordt ‘gemakkelijkheidshalve’ nauwelijks vermeld. Het gaat dus wel degelijk over 3,2 % loonsverhoging. Het is cruciaal om ons te houden aan de loonnorm om onze concurrentiekracht niet verder te laten ontsporen.”
En hij besluit: “De vakbonden lijken wel te vergeten dat er een crisis is. De onzekerheid is groot en ongekend. De lonen vandaag onverantwoord verhogen is het ontslag van morgen mee organiseren. Bovendien heeft België door ons woelige sociale klimaat op het hoofdkantoor van vele internationale spelers al geen al te goed imago. We hoeven er toch geen tekening bij te maken dat stakingen tijdens een ongeziene coronacrisis dat beeld alleen maar zal versterken. Als men écht inzit met het welzijn en de werkgelegenheid van de werknemers ziet men best af van deze dwaze staking.”
“Beschamend en nooit eerder gezien”
“Onbegrijpelijk!”, reageert ook Bart Lodewyckx, gedelegeerd bestuurder van Unizo Limburg op de stakingsaanzegging. “We maakten nooit eerder een hardere economische klap mee. En net nu wil men alle bedrijven lam leggen, om zo meer loon te eisen in 6% van de bedrijven die het afgelopen jaar wel goed deden? Jobs in gevaar brengen bij ondernemers die vechten om te overleven, terwijl we wel degelijk iets willen doen waar het goed gaat? Beschamend en nooit eerder gezien. Op elk moment dat onderhandelingen rond het IPA gebeuren, zijn er sectoren waarin het beter gaat. De vakbonden willen af van de wet op de vrijwaring van het concurrentievermogen en misbruiken de betere gang van zaken in enkele sectoren om onder die wet uit te komen. Weglopen van de onderhandelingstafel is al erg genoeg. Nu ook nog een staking organiseren die onze economie veel geld kost, dat is er echt over.”
“Halve waarheid”
“We willen toch ook nog eens benadrukken dat het niet gaat om een toename van de loonlasten met slechts 0,4 %, maar om een toename van 3,2 %, aangezien je ook de indexatie moet meerekenen. De vakbonden spreken alleen van de indexering als het hen goed uitkomt. Zij vertellen daarbij maar een halve waarheid. De loonlasten kunnen met 3,2 % stijgen, niet met 0,4 %. Ook in de bedrijven die het vandaag al amper financieel redden. Laat dat voor eens en voor altijd duidelijk zijn. Daarvan afstappen maakt de loonkostenhandicap van onze bedrijven ten opzichte van de ons omringende landen terug groter. En dat is het laatste wat we willen. Zeker om de concurrentiepositie van onze kmo’s in een grensregio zoals Limburg te vrijwaren.”
