Met het label van 5 sterren ‘superior’ mag La Réserve in Knokke zich één van de allerbeste hotels van ons land noemen. Eigenaars Bart Versluys en Marc Coucke hebben op geen moeite, en zeker geen kosten bespaard om een unieke ervaring voor de gasten te creëren. De Limburgse General Manager Yannick Bouts loodste in recordtempo het prestigieuze hotel naar de hoogste sterrenstatus.
Hij had ook zijn inbreng in de samenstelling van het team voor La Rigue, het nieuwe restaurant dat onder leiding van Peter Goossens (voorheen Hof van Cleve) voor een culinaire evenknie van de topservice in het hotel zorgt. Zo transfereerde chef-kok Tom Wazian van Kasteel van Ordingen naar La Rigue. Hij wist er meteen Goossens en de rest van de straffe equipe te overtuigen met zijn vakkennis (hij was onder meer bijna 10 jaar actief als sous-chef in Slagmolen) en zijn leiderschapskwaliteiten. Die positieve indruk heeft nu geleid tot zijn benoeming als executive chef, wat inhoudt dat hij het 20-koppige team zal leiden. Peter Goossens behoudt de supervisie, stelt de gerechten en menu’s samen, en zal ook nog regelmatig zelf achter het fornuis staan, maar niet meer altijd. Hij vertrouwt de coördinatie en de zorg voor een constant kwaliteitsniveau toe aan Tom Wazian.
De chef uit Peer is blij met de verantwoordelijkheid die hij krijgt. “Uiteraard is Peter Goossens erg veeleisend en ligt de lat in La Rigue bijzonder hoog. Dat moet ook, wij spelen hier elke dag drie keer Champions League: bij het ontbijt, de lunch en het diner. Ik snap dat Peter telkens de puntjes op de i zet, maar er is ruimte voor inspraak. En als het moet, zeg ik mijn mening. Dat apprecieert hij. Voor alle duidelijkheid: ik mocht al zoveel van hem leren en heb een immens respect voor hem.”
Tom Wazian gaat in ieder geval mee in de hoge ambities van La Rigue. Het restaurant staat nu in de culinaire gids Gault&Millau gequoteerd met 14,5 op 20. Dat is grofweg gesteld één punt verwijderd van een Michelinster… “Peter Goossens heeft er in Hof van Cleve jarenlang drie gehad, hij weet hoe en wat je moet koken om een ster te krijgen. Die ambitie mag er zijn, maar we gaan de inspecteurs niet zeggen hoe ze ons moeten beoordelen. Want wat wij hier doen, is toch wel anders: wij koken niet voor dertig gasten, maar voor een veelvoud. ’s Avonds werken we in twee shiften, in het weekend zijn dat telkens zo’n honderd couverts. Het belangrijkste is dat zij tevreden naar huis gaan. En dan zien we wel…”
