Limburg moet opnieuw op zoek naar een super-manager die buitenlandse ondernemingen naar hier moet lokken. Martin Hinoul, de professor-ondernemer die hiervoor was aangetrokken, heeft nog voor hij in functie was, immers de handdoek in de ring gegooid. Hij zou boos zijn omdat hij nog geen contract heeft gekregen.
Onzin natuurlijk. Hinoul heeft daarvoor al 4 maanden vrijwillig gewerkt aan het project. Op die paar weken die nog nodig zijn om de administratieve mallemolen van de Vlaamse administratie rond te krijgen, zal het dus wel niet steken. Bovendien heeft het provinciebestuur amper enkele weken geleden tegen Hinoul gezegd dat ze bereid zijn om zijn kosten te prefinancieren. Ook voor de accommodatie op de Corda Campus was inmiddels gezorgd. Het orgaan dat de ex-kabinetschef van Jaak Gabriëls zou gaan leiden, Locate in Limburg, is pas opgericht op 16 januari. En dan wou Hinoul al op 31 januari zijn ondertekend contract hebben? Dat het zo niet werkt, weet hij maar al te goed.
Waar ligt het kalf dan wel gebonden? Niemand die het weet. Alle betrokkenen vallen uit de lucht. Alleen Hinoul zelf, maar die houdt het dus bij drogredenen. Is hij in zijn eer gekrenkt? Vreest hij met zijn status de verwachtingen niet te kunnen inlossen? Zijn de verdiensten niet zoals gehoopt? Moeilijk te zeggen. Al houdt hij de deur op een kier om ‘overtuigd te worden’ om terug te komen. Als extern consultant, dus met vrije vergoedingen en zonder sollicitatieprocedure. Heel raar allemaal…
Wat er ook van aan is: Limburg kan het tijdverlies missen als kiespijn. Mochten we al meer troeven hebben dan andere regio’s om buitenlandse bedrijven aan te trekken (loonkosten? vakbondsinmenging? politieke ondernemersgeest?), zal het zelfs voor een andere super-manager aartsmoeilijk zijn om hier successen in te boeken. Want intussen tikt de klok in Genk: nog maar goed 10,5 maanden vooraleer daar duizenden mensen zonder job zitten. Het valt dus te hopen dat het Witte Konijn snel uit zijn winterslaap wordt gehaald om Limburg te komen redden…
