Op basis van een representatieve steekproef ging het team van de UHasselt, onder leiding van professor Martine Verjans, aan beide zijden van de taalgrens (in Limburg en Luik) op zoek naar verschillen en gelijkenissen. Van de 11 cultuurkenmerken die onder de loep werden genomen, bleken er 4 een significant verschil op te leveren. “Eén kenmerk springt eruit, en dat is dat Luikenaars veel formeler zijn dan Limburgers,” aldus prof. dr. Martine Verjans. “Voor het overige loopt het gedrag van de Vlamingen en Walen grotendeels parallel. Zo kunnen we het cliché ontkrachten dat Walen luier zouden zijn. Volgens onze bevindingen zijn beide subregio’s niet vies van werk en leven ze beiden eerder om te werken dan omgekeerd.”
Het onderzoeksteam stelde vast dat de Limburgers resultaatgericht zijn, maar dat ook de Franssprekenden niet houden van rond de pot draaien of uitstelgedrag. “Over het algemeen houden de Walen zich aan afspraken, leven ze contracten na, en zijn ze betrouwbare zakelijke partners,” ontdekte Martine Verjans. En hoewel men in Limburg dus duidelijk minder formeel is, heeft men daar graag alle afspraken ‘op papier’. “Dit geeft hun een veilig gevoel in onzekere tijden en situaties”, aldus de professor, “maar zijn ze soms wat geremd als het echt op innovatie aankomt.”
De Universiteit Hasselt stelde bovendien vast dat er naast het befaamde Limburg-gevoel ook een Luik-gevoel bestaat. Limburgers hebben wel iets vaker het gevoel de underdog of de mindere te zijn ten opzichte van inwoners uit andere provincies.
