Het verleden van bouwonderneming Dethier gaat terug naar 1947, toen de grootvader van de huidige CEO’s, samen met zijn 2 broers, als een bescheiden aannemer van residentiële projecten uit de startblokken schoot. “Onze vader Rob is in 1978 in het bedrijf gestapt, en heeft vervolgens samen met zijn neef en de andere nakomelingen van de tweede generatie een belangrijke groeiversnelling in gang gezet”, zo blikken Kevin en Vicky Dethier terug. “Hun visie en daadkracht zijn superbelangrijk geweest voor de ontwikkeling van deze onderneming. We kunnen daar alleen maar veel dankbaarheid en respect voor tonen. Alleen al qua omzet is Dethier in die periode van 20 miljoen frank naar 20 miljoen euro geëvolueerd. Als wij ook ooit maal 40 kunnen gaan, hebben we niet slecht geboerd, denken we…”
Voorgerecht
Chef Marc van Mardaga bereidde als voorgerecht: St.-Jacobsvrucht met bloemkool, truffel en parmezaan, op smaak gebracht met een heerlijke wijn: Henri Bourgeois, Petit Bourgeois.
Vicky werkte 2 jaar voor een ander bedrijf vooraleer ze bij Dethier aan de slag ging. Voor Kevin duurde het zelfs 5 jaar toen hij in de familiale business stapte. “Het was zeker niet zo dat wij waren voorbestemd om als een soort troonopvolger de zaak te gaan runnen en over te nemen”, zeggen ze in koor. “Nee, we hebben ons evengoed zoals de andere werknemers moeten bewijzen en hebben stapsgewijs meer verantwoordelijkheden gekregen. Dat we uiteindelijk op de stoel van CEO zijn beland, was een heel spontaan en natuurlijk proces, waar alle familiale aandeelhouders bij betrokken werden. De puzzel is zonder enige frictie mooi in elkaar gevallen, en daar zijn we heel blij mee. Als we soms horen over de strubbelingen die de familiale overdracht in andere bedrijven teweegbrengt, dan mogen wij ons zeker gelukkig prijzen.” Vader Rob Dethier zette in 2017 een stap terug, toen hij overtuigd was dat zijn kinderen klaar waren om de uitdaging aan te gaan. “Hij heeft verrassend snel kunnen loslaten en ons de touwtjes helemaal in handen gegeven”, zeggen Kevin en Vicky. “We zijn hem dankbaar voor dat vertrouwen. Over de schouders kijkt hij nog wel wat mee, en als zijn advies wordt gevraagd, staat hij steeds paraat, maar de strategie en de beslissingen bepalen we sinds de eerste dag volledig autonoom.”
De naam hoog houden
De huidige co-CEO’s zijn vandaag niet de enige Dethiers in het familiebedrijf. “Onze achterneven Siemen en Dries hebben ook aandelen en nemen net als wij een operationele rol op. De taken zijn verdeeld naargelang ieders sterkte en ambitie. We vormen een goed team, dat voor 100% de gemeenschappelijke doelstellingen nastreeft. We vinden het allemaal belangrijk dat er een hoge betrokkenheid is van alle werknemers en dat de normen en waarden van het familiebedrijf bewaard blijven. We willen als derde generatie de opgebouwde bedrijfscultuur bewaken en zelf zorgen voor een nalatenschap aan onze opvolgers. Onze goede naam in ere houden. Letterlijk en figuurlijk. Het is onze naam die hier tegen de gevel prijkt, dus worden wij ook persoonlijk vereenzelvigd met het bedrijf. We willen dat Dethier bekend staat voor zijn kwaliteit, eerlijkheid, als goede werkgever, enzovoort. Dat is ons meer dierbaar dan beschouwd te worden als de beste CEO’s van België…”
Hoofdgerecht
In het lunchmenu van Mardaga: Hert met rode kool, witloof, veenbes én gratin, met als bijpassende wijn: Roger Perrin, Cuvee Vieilles Vignes Rouge.
Eén mesthoop
Dat Kevin en Vicky zich co-CEO noemen is niet toevallig. “Onze 4 voornaamste waarden beginnen ook met co-, met name co-nstructief, co-llectief, co-rrect en co-mmunicatief. Dat willen we mee uitdragen en benadrukken in onze functie op het visitekaartje.” In de praktijk doen ze aan co-creatie en vullen ze elkaar goed aan. “De taakverdeling is duidelijk”, zeggen ze. “Vicky staat in voor alles wat operationeel met het bouwbedrijf heeft te maken, terwijl Kevin vooral de afdeling voor projectontwikkeling trekt. We zijn uiteraard wel goed op de hoogte van wat de andere allemaal doet, en we sparren ook veel om te zien of we alletwee achter de beslissingen staan. De regel is dat als één van beide twijfels heeft, we het niet zullen doen. Die strategie heeft ons nog niet in de steek gelaten. De ruggensteun aan de andere is belangrijk. Dan voelt het niet aan alsof je er alleen voor staat, en toch heeft ieder ‘zijn ding’ om verantwoordelijkheid te dragen. We zijn in ieder geval geen twee hanen op één mesthoop…”
De derde generatie van Dethiers is er al goed in geslaagd om een eigen stempel te drukken op het bouwbedrijf. “Het is niet dat onze pa een oubollige kijk had op de manier van werken, maar er is de afgelopen jaren toch wel veel veranderd. Laten we zeggen dat we goed hebben ingespeeld op de actuele uitdagingen en mee geëvolueerd zijn met de hot topics in de bouw”, aldus het duo. “We hebben corona gehad, de enorme prijsstijgingen van de materialen, de krapte op de arbeidsmarkt, de invloed van de oorlog in Oekraïne… Dan moet je alert zijn en met concrete oplossingen komen. Daarnaast hebben we hard gewerkt aan onze efficiëntie, met een doorgedreven digitalisering en de toepassing van de lean-principes. Intussen zijn we ook verhuisd naar onze nieuwbouw. Dat was gewoon een noodzaak omdat er te weinig plaats was, en dus niet uit symboliek voor de nieuwe start onder de volgende generatie.”
Dessert
Om af te sluiten: een parfait met hazelnoot en meringue, vergezeld van de dessertwijn: Anhai, Rioja.
Waar het om draait…
De evolutie onder het bewind van de co-CEO’s is onder meer zichtbaar in het totaalaanbod van Dethier. “Projectontwikkeling maakt zowat 25% van onze activiteiten uit, en 25% van onze projecten komt uit Design & Build-formules. Je zou dus kunnen zeggen dat we maar voor 50% een klassieke aannemer zijn, maar dat is helemaal niet erg. Integendeel, we gaan telkens in de richting van wat onze klanten willen en proberen daar meerwaarde te creëren. We staan open voor verbreding en vernieuwing die daartoe bijdragen. Zo zijn we zopas geselecteerd om samen met Machiels Building Solutions sociale woningen te gaan bouwen met elementen van houtskeletbouw. Dat geïndustrialiseerd bouwen, met een stukje van de productie die off-site gebeurt, is opnieuw een proces dat wij toekomstgericht heel interessant vinden. Als je kunt automatiseren, en daardoor een hoge kwaliteit garanderen met minder fouten en een goed rendement, dan moet je daar 100% voor gaan. Winst kunnen maken met oog voor duurzaamheid en de maatschappij rondom je heen: dat is toch waar ondernemen om draait?”
(Over het bedrijf werd een tijdje geleden nog een podcast opgenomen. Die kan je hier herbeluisteren.)
