In het heetst van de strijd stonden de vakbonden en directies van Ford Genk en de toeleveranciers een aantal keren neus aan neus. Nu de grootste storm is gaan liggen, blijft de nakende sluiting een bittere pil om te verwerken. Toch beseffen de vakbonden dat de lokale directies ook maar een speelbal zijn in het internationale geheel, en er waar mogelijk, samen naar alternatieven moet gezocht worden om het leed te verzachten. Eén van hen is Hasan Düzgün, liberaal afgevaardigde bij toeleverancier SML. Hij wil de knop resoluut omdraaien, en beseft het belang van de bedrijven om ook de werknemers die straks op straat liggen, opnieuw een toekomst te kunnen bieden.
“Vakbonden en werkgevers worden al te vaak als tegenpolen bestempeld,” vindt Düzgün. “Onterecht. We strijden meer wel dan niet voor hetzelfde doel: veel werk. Als vakbondsman vind ik dat er vanuit de politiek bijvoorbeeld, heel veel aandacht moet gaan naar bedrijven. Zeker voor de ondernemingen die in een moeilijke situatie zitten. Als ze aan de alarmbel trekken moet de overheid een draaiboek klaar hebben om de nodige hulp te bieden. Een scenario zoals bij Ford moeten we elders absoluut vermijden.”
Lastenverlaging
De vakbondsman begrijpt de frustraties van de ondernemers. “Een werkgever in dit land moet heel veel ophoesten voor zijn werknemers, zoals loon, belastingen, afwezigheden door huwelijk of geboortes, eindejaarspremie, vakantiegeld, ouderschapsverlof, enzovoort. Dit heeft allemaal een hoog kostenplaatje, waardoor werkgevers in de problemen kunnen komen, zeker in vergelijking met hun concurrenten in het buitenland. Wij snappen dat als vakbond maar al te goed. Een lastenverlaging komt niet alleen hen, maar ook de werknemers ten goede. Want wij hebben er uiteraard alle belang bij dat onze werkgevers het goed doen, en de aandeelhouders beloond worden voor het risico dat ze nemen.”
Minder praten
Zeker nu is dat van essentieel belang, meent Hasan Düzgün. “Ik hou mijn hart vast als Ford en toelevering eind dit jaar de deuren sluiten. De echte klap moet nog komen. Sommigen denken dat het wel in orde gaat komen, maar ik denk dat niet. De ernst van de zaak wordt nog steeds onderschat. Vandaar dat we niet genoeg kunnen benadrukken hoe broodnodig de inspanningen zijn die de overheid moet nemen. Echt alles moeten we in de weegschaal gooien om de huidige bedrijven hier te houden en nieuwe ondernemingen naar hier te lokken. Er moet wat meer gedaan, en wat minder gepraat worden.”
