Was je voorbestemd om ondernemer te worden?
“Als je me tien jaar geleden had gevraagd of ik ooit ondernemer zou worden, had ik zeker negatief geantwoord. Ik was wel een heel ondernemend type, maar een eigen zaak was nooit in me opgekomen. Tot ik in 2016, bij het overlijden van mijn vader, door een moeilijke periode ben gegaan. Het was een moment van bezinning, waar ik een bepaalde oerkracht bij mezelf heb ontdekt. Het gaf enorm veel energie en vertrouwen om te beseffen dat ik uit een diep dal kon klauteren en het gevoel kreeg dat ik alles aankon. Ik ben toen gaan nadenken over wat ik echt zou willen in het leven. Ondernemen, dat leek me ineens veel minder moeilijk dan ik voorheen dacht. Eigenlijk was het toch maar gewoon invulling geven aan vragen van klanten en hen tevredenstellen. Tuurlijk kon ik dat ook! Ik heb dan mijn visie op papier gezet, en resoluut gekozen om dit te vertalen naar een eigen business. Klanten had ik niet, maar ik heb mijn stoute schoenen aangetrokken en ben mijn netwerk gaan informeren over mijn plannen. Zo zie ik het, en dat kan ik voor jou doen. En dat heeft uitstekend gewerkt, want er waren direct een aantal klanten die mij de kans wilden geven. En daarna is het snel gegaan. E-Volve bestaat nu 3,5 jaar als vennootschap en telt intussen 12 mensen. Ze worden hier niet consultants, maar ‘business stylists’ genoemd, die klanten adviseren op vlak van sales, marketing en communicatie. Daarbij hanteren we de methode die ik zelf heb uitgedokterd, en dat wordt bijzonder goed onthaald.”
“Ik kies activiteiten in functie van de inhoud. Niet of ik daar mannen of vrouwen ga tegenkomen.”
Loriana Allegrezza, CEO van E-Volve.
Voelde je weerstand in je omgeving toen je deze keuze bekendmaakte?
“Mijn man stelde zich wel wat vragen toen ik mijn plan om een eigen zaak te starten op tafel legde. Maar dat is volgens mij heel normaal. Zo’n ingrijpende beslissingen neem je samen, nadat je alle voor- en nadelen grondig hebt overwogen. Wij hadden pas gebouwd, enzo, dus was enige voorzichtigheid op zijn plaats. We hebben toen samen gekozen om er 200% voor te gaan. Op cruciale momenten, zoals het aanwerven van het eerste personeelslid, merkte ik nog enige ongerustheid, maar intussen is dat helemaal weggeëbt. Het feit dat ik een vrouw ben, heeft daar niets mee te maken. Andersom zou dat hetzelfde zijn geweest.”
Moet je jezelf als vrouw harder bewijzen?
“Nee, dat vind ik niet. Ik word aux sérieux genomen omdat ik mijn job ken, dat heeft niets met mijn geslacht te maken. Veel hangt ook af van hoe je jezelf presenteert. Ik werk bijvoorbeeld als marketingmanager voor bouwbedrijf Mathieu Gijbels, waar 80% mannen zijn. Er wordt logischerwijze ook over technische dingen gesproken, en als ik er niks van ken, dan zal ik eerlijk zeggen. Ik ben niet te beroerd om meer uitleg te vragen. Dat wordt aanvaard en gewaardeerd. Het gaat over zelfzekerheid. Als je daarentegen bang en onzeker overkomt, of verbergt dat je niet mee bent, dan maak je het jezelf moeilijk.”
Zijn er ook voordelen om als vrouwelijke ondernemer zaken te doen?
“Tegenover andere vrouwen misschien wel. Ik merk dat je met een vrouw ook al eens over andere dingen kunt spreken, zoals de kinderen of hobby’s. Je hebt een gemeenschappelijke deler en dat geeft aanknopingspunten om beter business te doen.
Jullie zijn met 12 en er werkt welgeteld 1 man. Een bewuste keuze?
“Nee, hoegenaamd niet. Ik wijt het aan toeval. We willen al heel lang meer mannen in ons team, want we houden van een beter evenwicht. Maar bij aanwervingen kijk ik puur naar de persoonlijkheid van de kandidaten en naar wat ze kunnen. Tot dusver melden zich vooral dames aan die aan het profiel voldoen. Daardoor zijn typische vrouwelijke kenmerken misschien wat oververtegenwoordigd in onze organisatie, wat niet wegneemt dat er ook karakters zijn die meer zoals mannen functioneren. En dat is goed, want ik hecht veel belang aan de juiste combinatie tussen resultaatgericht handelen waar mannen doorgaans in uitblinken en het empathisch vermogen van vrouwen. Kwestie van de juiste balans te vinden, want dat geeft rust en is nodig voor de goede focus.”
Is de combinatie van bedrijf en gezin zwaarder voor een vrouw dan voor een man?
“Nee, ik vind van niet. Het is gewoon een kwestie van goede afspraken te maken. Voor ik als zelfstandige begon had ik ook geen 9-to-5-job en was er al een goede taakverdeling tussen de partners noodzakelijk. Dat is nu niet anders. We zijn en blijven een goed team, dat goed op elkaar is ingespeeld. En we worden heel goed omringd door onze familie, dat helpt.”
“Vrouwen zijn emotioneler. Mannen meer resultaatgericht. Een goed evenwicht is daarom belangrijk.”
Vind je dat vrouwen zich specifiek moeten verenigen in netwerkclubs?
“Ik snap dat ze er zijn, en soms vind ik dat wel interessant om alleen met andere vrouwen van gedachten te wisselen. Maar toch kies ik de activiteiten altijd in functie van de inhoud. Ik moet geïnspireerd worden en contacten kunnen leggen met eender welke ondernemer. Ik ga dus niet vooroplopen en met de vlag om exclusieve vrouwelijke netwerken te promoten. Het is niet nodig dat we ons afzonderen, want dan hou je die tweespalt juist in leven. Ik denk dat het meer met zelfzekerheid te maken heeft. Wie zich goed in zijn vel voelt, zal zich in alle kringen thuis voelen en vrij bewegen. Ik merk dat bijvoorbeeld bij Voka Limburg, waar ik deel uitmaak van het netwerk Marcom. Daar gaat het puur om de inhoud, met name om kennis op te doen en zelf ook te delen. Het geslacht van de deelnemers speelt daar geen enkele rol in.”
Denk je in een verre toekomst al ooit aan het leven na het ondernemerschap?
“Nee, daar ben ik absoluut nog niet mee bezig. Op het huidige tempo kan ik nog heel wat jaren doorgaan. Weliswaar met oog voor mijn gezondheid, want ondernemen is topsport. Zolang ik me echt amuseer en met volle teugen kan genieten van mijn werk, blijft deze zaak een mooie combinatie met de rest wat het leven te bieden heeft. Ik heb dan ook geen seconde spijt van de weg die ik ben ingeslagen en kies 200% voor verdere groei.”
