In een reactie op de eis voor ‘nog meer loon’ reageert VKW Limburg met compleet onbegrip. “Roepen voor meer koopkracht kan iedereen, maar er aan tafel echt werk van maken en evenwichtige oplossingen uitwerken, is blijkbaar te veel gevraagd”, aldus een verbolgen Ruben Lemmens. “Dat de bonden nu, in crisistijden, stakingen en manifestaties organiseren, is onverantwoord. Het duwt onze bedrijven – die nu al investeringen en aanwervingen uitstellen – verder de afgrond in. Een wegkwijnende concurrentiepositie zal zonder ingrijpen leiden tot herstructureringen, faillissementen, bedrijven die weg gaan uit ons land. En leidt dus tot jobverlies, wat wél veel koopkracht kost. Tussen nu en 2024 worden de werkgevers geconfronteerd met een extra loonfactuur van meer dan 15%. En toch wordt er nog meer loon geëist. Compleet wereldvreemd.”
Ruben Lemmens gaat verder: “De nationale actiedag is een mooi voorbeeld van struisvogelpolitiek. Onafhankelijke instanties bevestigen dat de koopkracht via onze automatische loonindexering gevrijwaard blijft en zelfs toeneemt. Maar de bedrijven vangen wel de gevolgen van de belangrijkste externe economische schok sinds decennia op. Met alle gevolgen en jobverlies van dien. Toch blijven de vakbonden de waarheid verdraaien en duwen ze de bedrijven verder de dieperik in. Steek dus de kop niet in het zand!”
Eigen kas eerst
Johann Leten van Voka Limburg zit op dezelfde lijn: “De vakbonden kondigen nu al een hete sociale herfst aan, en dat is onbegrijpelijk. Deze actiedag is op middellange termijn het investeringsproject van de vakbonden, die op deze manier hun werkloosheidskassen gespekt zien.”
“Het valt niet uit te leggen dat in deze tijden de vakbonden nog meer schade berokkenen aan onze Limburgse economie”, aldus nog Johann Leten. “De concurrentiekracht van de ondernemingen in Limburg staat onder zware druk door de automatische loonindexering. De loonhandicap met onze buurlanden loopt alleen maar verder op en zal straks 6% bedragen. Dat heeft gevolgen. Zo overweegt 17% van de grote bedrijven om activiteiten deels te verhuizen naar het buitenland. Mensen tewerkstellen in België wordt eenvoudigweg te duur om nog te kunnen concurreren met ondernemingen uit het buitenland.”
Volksverlakkerij
En ook bij Unizo Limburg overheerst het onbegrip. “De economische realiteit dringt blijkbaar niet door bij de vakbonden”, vindt gedelegeerd bestuurder Bart Lodewyckx. “De boodschap die ze brengen neigt naar volksverlakkerij. De aanhoudende retoriek en de dreigementen voor een ‘hete herfst’ zijn ronduit schadelijk. De bewering dat de lonen in ons land zogezegd niet stijgen, is pertinent fout. Over drie jaar zitten we met een loonindexatie van meer dan 13%. De bonden staken voor meer koopkracht, maar die stijgt in 2021-2023 met 4,6% in België, wat bijna acht keer meer is dan het gemiddelde van 0,6% in de Eurozone. Denken dat we nu alle lonen kunnen doen stijgen -bovenop de index- is dromen voor werkelijkheid nemen.”
De bereidheid tot actie was overigens miniem, aldus de werkgevers. In amper 2% van de KMO’s met personeel werd gestaakt. Bij enkele grote ondernemingen in onze provincie en bij de overheidsdiensten was de hinder wel aanzienlijk.
