“Mag ik u even voorstellen: Femke, alleenstaande werkende moeder met opgroeiende kinderen. Ze heeft een nettoloon van 2000 euro en een maandelijkse energiefactuur van 800 euro. Je moet niet van de vakbond zijn om je de vraag te stellen: ‘hoe komt Femke in godsnaam rond? En dan heb je onderneemster Eva, haar werkgever, die in januari de lonen van Femke en al haar collega’s door de automatische indexatie ziet stijgen met 10%. Op 3 jaar stijgt die loonkost zelfs richting 20%. Bovenop een losgeslagen energiefactuur en gestegen grondstofprijzen. Je moet geen boekhouder zijn om je de vraag te stellen: ‘hoe houdt Eva in godsnaam haar onderneming nog draaiende, laat staan winstgevend?”
“Wie hiervan een strijd tussen werkgevers en werknemers maakt, zoals de vakbonden nu doen, heeft het echt niet begrepen. Want zowel Femke als Eva hebben een probleem. En beiden willen een oplossing. Het indexsysteem dan maar volledig op de schop? Momenteel geen goed idee, want dan duikelt Femke regelrecht de armoede in. Het indexsysteem integraal behouden, met daar bovenop nog extra loonmarge, zoals de vakbonden nu willen? Onbetaalbaar en gevaarlijk, want dan stevenen Eva en veel collega-ondernemers regelrecht richting faillissement…”
“De oplossing? Zorg dat vooral de laagste lonen worden aangepast aan de gestegen levensduurte. Voor een grote categorie goede verdieners zorgt de indexatie voor een overcompensatie. Zorg daarnaast dat de indexatie netto is, zodat de rekening voor Eva binnen de perken blijft. We vragen de vakbonden daarom om uit de loopgraven te komen en één front te vormen. Want we zitten in een oorlogseconomie, die werkgevers en -nemers keihard raakt. Wie zich nu van vijand vergist, maakt onschuldige slachtoffers. Vraag dat maar aan Femke & Eva.”
Uw mening? Gebruik het vak hieronder of reageer via onze Facebookpagina.