“Nu het nieuwe schooljaar voor de deur staat, worden de nieuwsbulletins overstelpt met de noodkreet naar extra leerkrachten. De situatie verergert en is alarmerend: directeurs klinken wanhopig en ten einde raad. Als we niets doen, stevenen we af op een regelrechte ramp en is ons o zo geroemde onderwijs binnen enkele jaren failliet. Immers, je wil de bedrijven niet tellen die failliet gaan door een tekort aan personeel…”
“En toch: het beroep van leerkracht is één van de mooiste die er zijn. Mensen (jong en oud) zoeken in hun job naar impact en zingeving. Bouwen aan de toekomst van morgen door jongeren te coachen in hun nog prille ontdekkingsreis van hun leven: geef toe, veel meer zin kan je niet geven aan jouw job. Trouwens, ik beken: zelf heb ik ook al het privilege gehad om gastcolleges te geven en keer op keer kom ik daar met een mega voldaan gevoel naar buiten. Dus, what’s the problem?”
“Het probleem is de ‘onderwijs-paradox’, aldus nog Stockmans. “Want van de ene kant biedt deze job voordelen waar mensen naar op zoek zijn, en van de andere kant wordt de vraag en de uitstroom alleen maar groter. Dat laatste ervaar ik ook persoonlijk als we met Flexer via de VDAB in contact komen met werkzoekenden. Het valt me op dat naast de 55-plussers steeds meer mensen met een onderwijsachtergrond zich via de VDAB kandidaat stellen voor een nieuwe job, weliswaar buiten het onderwijs. Een jammerlijke evolutie! “
En Stockmans vervolgt: “Dat de oplossing niet om de hoek ligt, dat begrijp ik. Maar toch, ik nodig de politiek en de onderwijskoepels uit om voor de spiegel te gaan staan en zich heruit te vinden want het is 5 na 12! Durf jezelf kwetsbaar op te stellen, leg je oor te luister aan de basis, durf out of the box te denken en redeneer in termen van “ja en” in plaats van “ja maar”. Dat dit niet zo moeilijk hoeft te zijn bewijzen de vele, vele succesvolle bedrijven die dit dagelijks doen en op deze wijze, zorgen voor onze welvaart. Dus, maak de sector dynamisch en flexibel en maak onder andere samenwerking mogelijk met privébedrijven die wel de expertise hebben op vlak van rekrutering van medewerkers en dat ook zouden kunnen doen in de onderwijssector wat tot op heden verboden is. Het model is succesvol in de privé, het werkt ook voor overheidsinstanties en ondertussen ook in de zorg dus waarom zou het niet succesvol kunnen zijn in het onderwijs? Waarom zou een leerkracht LO bovenop zijn 22u op weekbasis geen extra uren LO kunnen geven in een andere school. Hij/zij vult een vacature in, verdient extra, wordt nog fitter wat ook een positief effect heeft op de leerlingen.”
Drijfveren
En hij besluit: “Het feit dat flexijobbers vanaf april dit jaar worden toegelaten is alvast een eerste belangrijke stap in de juiste richting. Via onze Flexer-app hebben wij bij de start van de zomer een oproep gelanceerd. Welnu, de respons was overweldigend waardoor ik vandaag meer dan 500(!) werkwilligen op de bank heb zitten die zich kandidaat stellen voor een bijverdienste als flexijobber, waaronder ook in het onderwijs. Via ons systeem worden ze volledig ontzorgd, zijn ze verlost van de paperassen en zijn ze baas over hun eigen agenda en planning. Allemaal drijfveren die belangrijk zijn voor mensen die nog willen werken en op zoek zijn naar een partij die hiervoor openstaat. En laat dat net nu in het onderwijs nog altijd niet het geval zijn…
