Afgelopen weekend namen Elisa ‘Lieske’ Goris (78) en haar echtgenoot Henri Vanhoudt (81) afscheid van hun café Slekkenhof aan de Koerselsebaan in Heusden-Zolder. “We waren het moe”, vertelt het koppel in Het Belang van Limburg. “De maatregelen van afgelopen twee jaar waren niet meer uit te houden. Dan weer mochten we openen onder voorwaarden, dan moesten we weer dicht. Zo’n maatregelen passen niet bij een café. Mensen komen juist op café om sociaal contact te hebben, om even alles te laten voor wat het is of om aan de toog te hangen met vrienden. Daarbij bleven bij een opgelegde sluiting de kosten doorlopen zonder dat het café nog iets opbracht. We hebben natuurlijk ook intussen onze leeftijd bereikt. We hebben samen hard genoeg gewerkt, onze tijd is gekomen. We gaan nu van elkaar genieten, van onze drie kinderen en van onze familie. Maar vooral ook van de rust.”
Het voorbeeld staat lang niet alleen. Er zijn nog heel wat traditierijke horecazaken die het niet meer zien zitten. Al is corona niet altijd de hoofdreden. Zoals bij café Maasvallei in Herbricht, waar cafébaas Rudi Smeets heeft beslist dat de zaak na maar liefst 105 jaar, definitief dicht gaat. “Ik heb 21 overstromingen meegemaakt, maar de laatste heeft de emmer doen overlopen”, zegt hij. “Aflopen zomer stond het water 70 centimeter hoog in, de ravage was enorm. Als je veertig bent, begin je gewoon opnieuw. Maar ik ben 58. De gezondheid is al wat minder en dan nog de coronacrisis die erbij komt. En je hebt geen enkele garantie dat het niet nog eens gebeurt. Het is met pijn in het hart, maar de beslissing is genomen. De Maas heeft gewonnen.”
