Het verhaal van O Geros begint bij Niko Tzamouranis, een man gedreven door de strijd tegen onrecht. Tijdens de Tweede Wereldoorlog trad Niko toe tot het verzet, waarmee hij bruggen opblies om te voorkomen dat de nazi’s en het nazigezinde Grieks leger hun terrein konden vergroten. Vlak na de oorlog raakte Niko verstrikt in de burgeroorlog die het land tot 1949 zou teisteren. Niko werd opgepakt en veroordeeld tot 12 keer de doodstraf. Na elf jaar gevangenschap was hij weer een vrij man. Maar de aanhoudende pesterijen deden hem besluiten om samen met zijn vrouw Anna en dochter Marianne te vluchten. Zo kwam hij in 1962 in België terecht. Het lot wil dat hij in Genk een Duitser ontmoette die de bruggen moest herstellen die Niko tijdens WO II had opgeblazen. Ze raakten zelfs bevriend.
Hoevenzavellaan
In Genk lachte het leven hen weer toe. “Mijn ouders kenden wel frieten zoals die in Griekenland gemaakt werden, maar niet zoals in België”, herinnert Niko’s dochter Marianne zich. “Toen ze die eenmaal geproefd hadden waren ze meteen verkocht. Dat soort frieten wilden ze zelf verkopen, aangevuld met Griekse specialiteiten.” In 1974 openden Niko en Anna een frietbarak vlak naast de Oberbayern in de Hoevenzavellaan, de eerste Belgische Frituur met Griekse specialiteiten.
De zaak draaide als een geoliede machine en dus vond het echtpaar dat het tijd was voor groei. Ze zagen een mooi plekje aan de rand van de Vennestraat met veel passerend verkeer. “Op de eerste verdieping was een volledig restaurant uitgewerkt”, vertelt Marianne. “Ik weet nog dat op de vensters ‘lekker eten met dunne portemonnee’ stond. Wat O Geros Tou Morya betekende, wisten de meeste klanten niet, onze zaak werd kortweg de Griekse frituur genoemd. Letterlijk vertaald staat dat voor ’De oude van de vlakte’ waarbij Morya de oude benaming is van Peleponnesos, het grootste schiereiland van Griekenland.”
“De zaak moest omwille van werken 18 maanden sluiten. Van compensaties of subsidies was toen geen sprake”
De zaak draaide uitstekend, maar werd plots geconfronteerd met tegenslag. “Op het nabijgelegen kruispunt waren door ongevallen verschillende doden gevallen”, gaar Marianne verder. “En dus werd beslist om een viaduct te bouwen. Door die werken was de zaak 18 maanden gesloten. Van compensaties of subsidies was toen geen sprake. En op hulp van de bank moesten we niet rekenen. En dus werd het gebouw openbaar verkocht.”
Anna’s en Niko’s hart bloedde, ook Marianne en haar partner Marcel Nelles waren er door aangedaan. Omdat ze het zichzelf nooit zouden vergeven een goed draaiende zaak te laten schieten, besliste het echtpaar de zaak over te nemen. O Geros Tou Morya werd kortweg O Geros. “Het was keihard werken”, gaat Marcel verder. “Soms 16 uren per dag. Maar we zijn er wel in geslaagd een groot klantenbestand uit te bouwen. Anders zouden we geen vijftig jaar bestaan.”
“We werkten met foodsharing, tot we in The Jane van Sergio Herman hetzelfde zagen. Dan hebben wij ons concept maar weer vernieuwd”
Volgens Marianne kan dat ook alleen maar als je voortdurend innoveert en inspeelt op nieuwe tendensen. “We waren de eerste in de regio die op een plank gerechten voorschotelden”, zegt Marianne. “Dat was ruimer dan een bord en je kon er gevarieerd op schikken. Het succes daarvan sloeg al snel over op andere restaurants. En dan werd het voor ons tijd om op zoek te gaan naar iets nieuws. En dat werd in 2006 foodsharing. In Griekenland was dat gangbaar maar in België niet. We zetten meerdere borden op tafel waar iedereen naar lieve lust kon afnemen. Ook dat werkte ontzettend goed. Tot we in The Jane van Sergio Herman waren. Deed die toch wel niet hetzelfde zeker (lacht). Dan hebben wij ons concept maar weer vernieuwd.”
Nieuwe generatie
Niko overleed in 2002 op 79-jarige leeftijd, inmiddels hebben Marianne en Marcel frituur en restaurant overgelaten aan hun dochters Sari (36) en Vallina (38). “We hebben heel wat jaren met onze ouders meegedraaid”, zegt Vallina. “Zo hebben we ontzettend veel opgestoken. Sari heeft ook 7 jaar in de horeca in Engeland gewerkt.” De zussen willen blijven innoveren. “We gaan nu ook vegan gerechten serveren. Al heb je in de Griekse keuken al heel wat mogelijkheden om vegan te eten. En naar aanleiding van onze vijftigste verjaardag gaan we er een feestjaar van maken. Zo zal elke vijftigste klant maar de helft van zijn bestelling moeten betalen en is er ook elke maand een thema waarbij de klanten telkens iets kunnen winnen.”
