Het traject dat mensen na een lange ziekte kunnen volgen om opnieuw aan het werk te gaan, is niet populair. Amper 1/3 volgt het. De werknemers zijn geen vragende partij. Meestal is het de werkgever die hier toch op aandringt.
Het traject dat langdurig zieken kunnen volgen, werd 2 jaar geleden in de praktijk gebracht. PXL-studente Naomi Croes (PXL-Social Work) onderzocht hoe het intussen hiermee staat. “De cijfers laten weinig aan de verbeelding over. Het loopt geen storm voor het re-integratietraject”, aldus de studie. “Momenteel kiest men bij amper 1 op de 3 langdurig zieken voor dit traject, waarbij de aanvraag dan nog in het merendeel van de gevallen gebeurt op initiatief van de werkgever. Mutualiteiten en hun adviserend geneesheren nemen al helemaal geen initiatief.”
Een arbeidsgeneesheer windt er dan ook geen doekjes om: “Mensen kan je niet pushen om het werk te hervatten. Het blijft draaien om goodwill en communicatie. Gemotiveerde mensen vinden zelf wel een oplossing.”
Volgens de studente moet er een bijsturing komen van het wetgevend kader over dit traject. “Er is nood aan informele begeleiding, beteugeling van misbruik, administratieve vereenvoudiging en een beter contact tussen de artsen”, vindt zij. Ze merkt bovendien op dat de vakbonden de bal niet in de kamp van de werknemers leggen. Daar klinkt het dat langdurig zieken vaak niet op de hoogte zijn van het integratieproces en de mogelijke risico’s.
