Een nieuwsitem over de elektronische maaltijdcheque of een overval waarbij dienstencheques gestolen werden? Veel kans dat Jos Trippaers (65) het mocht komen uitleggen in het nieuws. Maar dat is nu verleden tijd, want sinds 30 april is de Alkenaar met pensioen na een carrière van dertig jaar bij Sodexo.
“Nu stelt Sodexo meer dan 400.000 mensen tewerk, ik heb nog geweten dat het nog geen tiende daarvan was,” zegt Trippaers. Hij was een aanspreekpunt voor de pers en doorliep een hele reeks leidinggevende operationele en commerciële functies binnen de Belgische poot van Sodexo. Het Franse bedrijf is actief in tachtig landen. U kent het wellicht van de maaltijd- of ecocheques, maar daarnaast biedt Sodexo heel wat diensten aan, van kinderopvang tot sterilisatie van medische apparatuur.
“Spijt dat het gedaan is,” blikt Trippaers terug. Binnen het bedrijf stond hij bekend als een man die snel kon beslissen, maar ook veel vertrouwen gaf aan zijn medewerkers. “Ik ben nogal een doorzetter. Ook in moeilijke situaties. Ik ben altijd tot een oplossing gekomen, maar die vind je alleen in de dialoog. Elke oorlog eindigt aan een tafel, waar er met elkaar gesproken wordt.” Trippaers is ook een van de drijvende krachten achter de Limburgse netwerkorganisatie De Eenhoorn.
Maar nu hij met pensioen is, wacht hem een persoonlijke strijd waarvoor hij al zijn doorzettingsvermogen nodig heeft. “Sinds vier jaar ben ik in behandeling voor darmkanker met uitzaaiingen. Ik heb heel weinig kans. Statistisch gezien ben ik er over een jaar niet meer,” zegt hij zonder verpinken. “Je legt je daarbij neer en je moet verder.” Ook dat heeft het bedrijfsleven hem geleerd. “Het maakt niet uit of het glas half vol of half leeg is. Je kunt altijd de tweede helft nog vullen. Kijk naar de opportuniteiten.”
Zelf moet hij dat elke dag doen. “Ik heb een bucketlist van dingen die ik nog zou willen doen, maar niet alles is uitvoerbaar. Ik zou graag nog eens stijldansen, zoals vroeger. Toen ik vooraan de twintig was, danste ik in de hoogste amateurklasse. Maar lichamelijk kan ik dat niet meer en dan moet je daar niet over zeuren, maar doen wat wel nog gaat. Duitse literatuur lezen, bijvoorbeeld. Ik zou ook graag actief blijven in de bedrijfswereld, maar daarvoor moet ik eerst zien hoe mijn gezondheidstoestand evolueert. Op mijn leeftijd heb je ervaring en kun je waarschuwen voor valkuilen. Veel bedrijven missen dat soort werknemers,” aldus Trippaers.
