Het is geen geheim dat er een wereldwijde schaarste aan grondstoffen is. Dat is voor papier niet anders. “Een belangrijke basisgrondstof voor nieuw papier is nog altijd het oud papier dat gerecycleerd wordt”, weet Kim Bongaerts (foto onder). “Omdat winkels en bedrijven in coronatijden veel minder drukwerk hebben besteld, is er nu een groot tekort aan oud papier, waardoor er minder nieuw materiaal kan worden gemaakt.” Patrick Baillien vult aan: “Een aantal grote papierproducenten hebben hun machines aangepast naar de productie van kartonnen verpakkingen voor het verzenden van pakjes via e-commerce. Daardoor is het aanbod van papier sterk gedaald.”
Het gevolg is een grote schaarste, die zich uit in voortdurende prijsstijgingen en langere leveringstermijnen. “De afgelopen 6 maanden krijgen we om de paar maanden verhogingen van 10 tot 15% te slikken. We zitten dus aan een stijging van snel 40%. Probeer dat maar eens door te rekenen aan je klanten waarmee je langetermijncontracten hebt lopen… Of probeer dan maar eens mee te doen aan een aanbesteding, waar je een prijs moet maken voor de komende 2 tot 3 jaar. Onbegonnen werk als je zelf de helft meer moet gaan betalen op enkele maanden tijd!”
Intussen schuiven de leveringstermijnen verder op. “We hebben in juni nog een paar duizend ton kunnen aankopen, waardoor we nog een paar weken safe zitten, maar daarna wordt het heel moeilijk”, zegt Kim Bongaerts. “Het is minstens 3 maanden wachten en dan weet je nog niet hoeveel er uiteindelijk zal geleverd worden. De grote producenten werken met quota, en wij zijn dan als klein landje slecht bedeeld.” Patrick Baillien beaamt: “We krijgen vaak maar de helft van het papier dat we bestellen. Grote nieuwe orders kunnen we onmogelijk waarmaken. We moeten klanten adviseren om andere papierdiktes te kiezen in functie van het papier dat wij kunnen vastkrijgen.”
De drukkers hopen op een snelle kentering. “We krijgen de prijsstijgingen moeilijk verkocht bij onze klanten”, weet Baillien. “Ik begrijp dat ze liever een vaste prijs willen zoals ze gewoon zijn, maar wij staan zelf met de rug tegen de muur… Komt daar nog de onzekerheid bij door de zoveelste coronagolf. Gaan de culturele centra bijvoorbeeld hun programma’s laten drukken als ze niet zeker zijn dat alles normaal kan plaatsvinden? Of reclame voor events? Het is koffiedik kijken.”
Kim Bongaerts koestert ook de hoop op een spoedige normalisering: “Het aanbod en de prijzen zullen zeker naar normale proporties terugvallen, maar wanneer? De vooruitzichten zijn niet schitterend. Voor medio 2022 moeten we geen beterschap verwachten. En intussen roeien met de riemen die we hebben…”
