Is Peter Croonen dan toch een tikkeltje meer ijdel dan iedereen denkt? De immer bescheiden ondernemer en KRC Genk-voorzitter rijdt immers rond met de nummerplaat PCG, wat staat voor Peter Croonen Genk. “Goed opgemerkt, maar toch helemaal toevallig”, lacht hij. “Die personencultus laat ik aan mij voorbij gaan. Ik sta zelf niet graag in de belangstelling. Het is het team dat met de bloemen mag gaan lopen, zowel in het voetbal als in mijn bedrijven.” Waarna hij meteen de daad bij het woord voegt. “Ga gerust al even in de vergaderzaal zitten. Ik ga snel alle mensen hier groeten en breng je een kop koffie mee. Melk? Suiker?”
Het typeert Peter Croonen helemaal. Rustig, doordacht, menselijk en gedreven. Eigenschappen die al van kinds af aan op hem werden gekleefd. “Mijn opvoeding heeft zeker een rol gespeeld in wie ik nu ben”, zegt hij. “Ik was de jongste van 5 zonen en had dus een goede leerschool van mijn broers. In zo’n groot gezin moet je van je af kunnen bijten en je plan leren trekken. Van mijn moeder heb ik het zorgzame meegekregen. En mijn vader was streng, maar ook heel ondernemend. Een harde werker, die ambitieus was. Die kenmerken hebben mijn broers en ik van hem geërfd.”
“Alles is economie”
Hoewel Peter zijn studies in de Rechten voltooide, is hij nooit naar de balie gegaan. “Mijn interesses lagen toen al in het bedrijfsleven, waardoor ik bij de Generale Bank begon als relatiemanager voor ondernemingen. In die functie had ik intensief contact met honderden bedrijven en zo zijn de kriebels voor het ondernemerschap langzaam gegroeid. Ik kon er ‘on the job’ dagelijks leren hoe een business functioneert. Ik herinner me een wijze les van Willy Tans (van projectontwikkelaar Kolmont), die me zei: ‘Kijk eens naar buiten. Wat ziet ge? De huizen, de vuilzakken die buiten staan, de auto’s en fietsers: dat is allemaal economie. Werkelijk alles biedt opportuniteiten om zaken te doen.’ Dat heb ik goed onthouden.”
Voorschot op erfenis
Toen hij net geen 35 jaar was, werkte Peter Croonen als investeringsmanager en legal counsel bij LRM. “Op een ogenblik ging het bedrijf PIMC in Diepenbeek failliet. Een technologische onderneming met specialisatie in het testen van multimedia-toepassingen, toen nog op cd’s. Een aantal werknemers van het middenmanagement klopten bij LRM aan om een doorstart te maken en ik kreeg persoonlijk de vraag om in te stappen. Dat was op een maandag, en woensdag moest ik het budget rond hebben. Ik zag er wel een toekomst in, en ben dan eerst met mijn vrouw gaan praten. Het geld dat op onze spaarrekening stond, was het maximale dat ik mocht investeren. Maar ik had meer nodig en heb dan mijn vader gebeld. Die regelde meteen een voorschot op mijn erfenis. En omdat ik er toen nog niet helemaal was, overtuigde ik ook mijn broer om mee te doen. En zo was ik dus op een paar dagen tijd ondernemer en bedrijfsleider…” PIMC werd een succes. “Samen met de managers hebben we een mooie turnaround gerealiseerd, en amper 2 jaar na onze overname, konden we het bedrijf voor een goede prijs verkopen. Toen had ik meteen de middelen om te investeren in andere veelbelovende bedrijven, en zo is de bal aan het rollen gegaan.”
Geen plan
Peter Croonen werd aandeelhouder van onder meer Bioracer, Vision ++, Cosign, Continuum, Move Intermodal en Tracs Systems. “Er zit geen groot industrieel plan achter de soort of grootte van de investeringen”, legt hij uit. “Mijn enige visie is dat de trekkers van het verhaal mensen zijn die ik vertrouw en dat ze voor 200% goesting hebben om er een succesverhaal van te maken. Dan haak ik graag mijn wagonnetje eraan vast en zet ik er mee de schouders onder.” Croonen nam aanvankelijk ook operationele taken op in veel van zijn participaties. “Dat is geëvolueerd van technische en juridische ondersteuning, over business development, tot algemeen directeur zelfs. Doorheen de jaren heb ik ontdekt dat mijn echte passie bij sales en marketing ligt. Het is dan ook vooral in die domeinen dat ik graag feedback geef. Toch neem ik vandaag geen operationele rol meer op. Ik wil niet de bottleneck zijn in de groei van de organisaties. Wat ik dan wel doe? Ik probeer overal de juiste mensen op de juiste plaats te zetten. Daarnaast waak ik over de bedrijfscultuur. Ik probeer de passie van alle medewerkers aan te wakkeren en motiveer hen om de grenzen te verleggen. En uiteraard zet ik ook mee de strategische lijnen uit. Het is belangrijk dat iedereen in de organisatie weet waar we naartoe gaan. Verder waak ik ook over de corporate finance en help ik dat te stroomlijnen, waar nodig. Tot slot introduceer ik de betekenisvolle KPI’s in iedere organisatie en volg ik de voortgang nauwgezet op. Dat klinkt allemaal misschien veel, maar het zijn alleen maar de grote lijnen waar ik op werk. En op de belangrijke details (lacht).”
Camera ziet alles
Als spelverdeler van zo’n complex team, moet Peter Croonen over een sublieme vista beschikken. “Ik verdeel mijn aandacht in functie van de ‘dynamische prioriteiten’, zoals ik het noem. Dat wil zeggen dat ik mijn tijd steek in de bedrijven of projecten waar ik het meest nodig ben. Wat ook betekent dat mijn betrokkenheid in sommige participaties beperkt blijft tot sporadisch contact met de CEO en een analyse van de cijfers. Best wel een moeilijke evenwichtsoefening, maar dat maakt het ook plezant.”
Met al die ervaring en een bewezen track record, valt het te verwachten dat Peter Croonen regelmatig door start- en scale-ups aan de mouw wordt getrokken om mee te investeren. “Dat klopt. Ik krijg voortdurend nieuwe projecten voorgeschoteld. Maar tot enkele maanden geleden was ik niet echt op zoek naar bijkomende opportuniteiten. Covid-19 heeft de bedrijfswereld danig door elkaar geschud, zodat je geen reëel beeld hebt op de actuele situatie en alles van dichtbij moet monitoren. Maar nu is er opnieuw wat ruimte om bijkomende uitdagingen te bekijken. Alle bedrijven in de portefeuille doen het uitstekend, en dan kan er best nog eentje bij. Zoals Xenomatix in Leuven, waar radar- en cameratechnologie wordt ontwikkeld voor toepassingen als autonoom rijden of de detectie van de staat van het wegdek. Bijzonder boeiend en vooruitstrevend.”
Passie
Minstens evenveel tijd als in zijn professionele bezigheden stopt Peter Croonen in het voetbal. “Sorry, maar KRC Genk is ook een professioneel gegeven, hoor”, aldus de voorzitter. “Een hobby kan je dat niet noemen. Je bent verplicht de club te runnen als een internationaal topbedrijf dat erg veel concurrenten en tienduizenden stakeholders heeft. Bijzonder complex. Het moeilijkste is om de visie op lange termijn te combineren met de emoties van het moment. Bij goede of slechte resultaten keren de verwachtingen snel om en worden impulsieve beslissingen geëist. In plaats van overstag te gaan naargelang de waan van de dag, moet je als bestuurder blijven kijken naar je strategie op lange termijn. Je mag niet elke week beginnen twijfelen. En anderzijds mag je een slechte gang van zaken ook niet te lang laten aanslepen. Niet simpel.”
(lees verder onder de foto)
Sterfbed
Volgens Peter Croonen zijn er heel veel gelijkenissen tussen een bedrijf en een voetbalclub. “Ik denk aan de goeie mensen die je in je team moet hebben, de cultuur, de strategie of de kwaliteitszorg. Anderzijds zijn er veel verschillen, zoals de emoties die in de sport hoog oplopen, de druk die je vanuit alle hoeken wekelijks krijgt opgelegd, of het streven naar winstmaximalisatie, wat in het voetbal helemaal anders is. In de bedrijfswereld kan je met 2 concurrenten allebei winnen, in de sport is dat onmogelijk. Of nog een verschil: als voorzitter en eindverantwoordelijke loop je enorm in de kijker. Je moet tegen bakken kritiek kunnen. Terwijl als het misloopt in een bedrijf, is de groep om verantwoording af te leggen veel beperkter en blijft alles meer onder de radar. Ik moet je niet vertellen dat de complexiteit van het voetbal hoog is en er bijgevolg veel tijd in kruipt. Maar dat is niet erg, zolang het een microbe is, een passie. Zoals bij mij. Het voorzitterschap van KRC Genk is iets waar ik later op mijn sterfbed blij mee ga zijn dat ik het gedaan heb.”
“Als voorzitter in het voetbal moet je tegen bakken kritiek kunnen”
Peter Croonen
Kleine Prins
En welke van al zijn opdrachten is de allermoeilijkste? “De Pro League”, zegt de voorzitter van de vereniging van Belgische profclubs, misschien wat verrassend. “De belangen zijn vaak zodanig verschillend dat je heel moeilijk iedereen op dezelfde lijn krijgt. Sportief, financieel, de druk van de achterban en de media… Geen lachertje.”
Ondanks de superdrukke agenda en de tientallen verantwoordelijkheden denkt Peter Croonen nog niet aan afbouwen. “Zowel in mijn bedrijven als bij KRC doe ik alles nog altijd even graag. Ik blijf gemotiveerd en ambitieus. Pensioen of mandaten verminderen is niet aan de orde. Dyamische prioriteiten, dat wel. Zo ben ik regelmatig in de weer voor vzw Kleine Prins. Nadat mijn broer Steven in 1973 op 8-jarige leeftijd aan kanker is overleden, hebben mijn ouders deze vzw opgericht om kinderen met kanker en hun ouders te steunen. Tot op vandaag nemen we vele initiatieven die daadwerkelijk een verschil maken voor vele gezinnen. Mijn hart klopt dan ook voor Kleine Prins.” En het is groot genoeg om ook die taak er nog bij te nemen. Straffe kerel, die Peter…
