Mimo bouwde ’t Hemelrijk in 20 jaar tijd uit tot een van de bekendste biercafés van het land met meer dan 500 soorten op de kaart. Zijn broer Giovani vond de 61-jarige uitbater in zijn appartement boven het café. “Mimo woonde er alleen”, vertelt Giovani. “Ik had een sleutel en kon altijd binnen. We zagen mekaar dagelijks, maar dinsdag hoorde ik niks van hem en ben ik gaan kijken. Ik trof hem dood aan, hartfalen. Mimo was bijna 62 en hij keek zo uit naar zijn pensioen. Hij droomde ervan om terug te keren naar Puglia, de streek waar we vandaan komen in Italië. Hij wilde er een stukje land kopen om te doen wat hij het liefst deed: bezig zijn met groen. Zijn terras stond vol planten en hij had cactussen tot 3 meter hoog gekweekt. Maar Mimo was ook een pianotalent. In ’t Hemelrijk stonden een vleugel- en een buffetpiano. Mimo had conservatorium gelopen en speelde echt geweldig.”
Het café was zijn derde hobby. “Hij deed dat met hart en ziel. Soms joviaal, soms een beetje norser, maar hij was een geweldig fijne mens met een heel goeie inborst. De familie en de klanten gaan hem enorm missen. We hebben tegen de ruiten van de zaak twee grote stickers gehangen met zijn foto en wat blanco ruimte zodat de klanten iets kunnen neerschrijven. Meteen stonden er bloemen en kaarsjes. Dat wil toch iets zeggen.”
Het afscheid van Mimo vindt volgende week plaats, wellicht dinsdag.
