Betcenter is een Limburgs bedrijf, opgericht in Beringen door ondernemer Seydi Tekin. Er bestaan vandaag 84 vestigingen in eigen beheer, plus nog een 10-tal in franchise. In totaal werken er zo’n 200 mensen voor de groep. “Er bestaat bij bepaalde mensen een totaal verkeerd beeld van wat wij doen”, steekt de CEO van wal. “Bij ons kan je alleen sportweddenschappen afsluiten, wat iets totaal anders is dan gokken. Wij bieden dus geen kansspelen aan, maar nodigen spelers uit om aan de hand van hun kennis, een voorspelling te doen. Als KRC Genk speelt tegen Genk VV: wie denk je dat dan gaat winnen? Of welke spits is in vorm en gaat volgens jou zijn doelpuntje meepikken? Op basis van je kennis verhoog je dus je winstkansen. Een tweede perceptie die ik even wil uitklaren: onze kantoren zijn sociale ontmoetingsplaatsen. Er wordt een glaasje gedronken, géén alcohol nota bene, en gediscussieerd over de komende wedstrijden. Betcenter is dus een trefpunt waar vrienden en kennissen verzamelen. Onze klanten geven gemiddeld per week zo’n 21 euro uit. Dat is een goedkope hobby. Iets totaal anders dan een obscure goktent, waar mensen massaal hun zuurverdiende centen erdoor jagen. En toch worden wij verkeerdelijk zo beschouwd.”
Seydi Tekin is een grote voorstander van een strenge wetgeving en goede afspraken met overheidsdiensten. “Wij vinden het goed dat sociaal kwetsbare profielen en mensen met een verslavingsproblematiek beperkt worden in hun uitgaven. Wetten en convenanten die dit reguleren krijgen onze volledige steun. We willen daarvoor absoluut samenwerken met lokale besturen en andere partners. Alleen weigeren sommigen resoluut onze uitgestoken hand. Ze gooien alle bedrijven van gokken en wedden op één hoop en proberen alle activiteiten te bannen in hun stad. Nieuwe convenanten worden consequent en eenzijdig geweigerd, puur uit profileringsdrang naar hun kiezers. Tja, dan sta je daar als ondernemer…”
Concurrentievervalsing
Volgens de CEO van Betcenter creëren de politici die de convenanten weigeren, nochtans een tegenovergesteld effect. “Hun kiezers zijn mensen die vragen om meer sociale ontspanningsmogelijkheden. Als het legale circuit wordt geboycot, wat krijg je dan? Juist: illegale verzamelplaatsen waar zonder enige controle, ongelimiteerd wordt gegokt en gewed. Ze schieten als paddestoelen uit de grond. Ik kan je exact vertellen waar… Het is daar dat je verslaving en sociale drama’s in de hand werkt. Heel vreemd dus dat politici die evolutie zelf in gang zetten. Ze zijn idealist in plaats van realist. Het is heel naïef om te denken dat ze met hun keuzes het gokken en wedden gaan verminderen. In tegendeel. En aan de andere kant wordt totaal niet opgetreden tegen het legaal gokken, zoals bij de Nationale Loterij. In krantenwinkels of supermarkten kan iedereen zonder limieten alle soorten lotjes kopen en gokken op nummertjes. Dat zijn wel pure kansspelen, maar dat mag allemaal ongestoord. Om nog maar te zwijgen van de ‘nepwinkels’, die een rekje met snoep hebben staan om als krantenwinkel beschouwd te worden, en zo de wetten op de identiteitscontroles omzeilen. In feite zijn het pure gokkantoren die ongemoeid worden gelaten. De lobby van de Nationale Loterij verhindert dat hier tegen wordt opgetreden, anders vallen hun producten ook onder de regelgeving, en dat willen ze uiteraard niet. Pure concurrentievervalsing!”
En dan is er de groeiende markt van het online gokken, waar beperkte limieten of controles bestaan. “Sluit alle winkels en kantoren, dan nemen mensen nog meer hun toevlucht tot ongelimiteerde kanalen zoals online gokken. Daar is geen enkele controle op, want gokverslaafden maken gewoon meerdere accounts aan en jagen er op een uurtje hun hele maandloon door… Daar wordt dus totaal niets tegen gedaan. Begrijp je dan dat wij als goedmenende ondernemers gefrustreerd zijn?”
“De lobby van de Nationale Loterij verhindert dat fake krantenwinkels aan de wet moeten voldoen.”
Doodsteek
Een recente regeling maakt het voor Betcenter haast onmogelijk om verder te werken. “Sinds oktober geldt de EPIS-check om de identiteitsgegevens van onze klanten te checken. Kijk, wij zijn daar voorstander van. Maar: de huidige voorwaarden zijn gewoon niet werkbaar en niet anders te omschrijven dan een pestmaatregel om ons te doen verdwijnen. Onze medewerkers zijn immers verplicht zijn om iedereen die één van onze kantoren binnenstapt, zijn identiteitskaart te vragen en alle gegevens te noteren. Er moet een foto worden gemaakt en de klant moet de registratie ondertekenen. Dit elke keer opnieuw als hij binnenkomt…. Vervolgens moeten wij al die formulieren en foto’s 10 jaar bewaren. Zeg nu zelf, dat is toch niet in verhouding? Zeker niet als je weet dat in het illegale circuit en online alles in volledige anonimiteit en ongelimiteerd kan plaatsvinden. Begrijpe wie kan.”
“Verbied het legale, dan zal het illegale uiteraard de kop opsteken. Wie anders denkt, is naïef.”
Seydi Tekin, CEO Betcenter.
Ontslagen
De gevolgen zijn volgens Seydi Tekin niet min. “Het ergste zijn de sociale drama’s die zich voordoen door deze situatie. In plaats van sociale controle en een werkbaar kader wordt gekozen voor de totale anarchie in de illegaliteit. Ten tweede schiet de overheid in de eigen voet, want door ons uit te schakelen, verliezen ze heel wat inkomsten die wij als rechtgeaarde ondernemingen betalen. Wie nu als alternatief kiest voor producten van de Nationale Loterij of online gokken, vult daarmee de federale staatskas, terwijl wij zorgen voor miljoenen aan inkomsten in Vlaanderen. En dan zijn er nog onze medewerkers die zullen moeten afvloeien. We hebben al 5 kantoren moeten sluiten omdat klanten wegblijven door corona en de strenge identiteitscontroles. Dat zijn 15 jobs die verloren zijn. Meestal zijn het werknemers van allochtone origine zonder diploma’s, die dus moeilijk elders werk vinden. Toch vreemd dat wij verplicht worden om sociaal kwetsbare profielen te ontslaan, terwijl net deze groep zou moeten beschermd worden? Ik begrijp dat allemaal niet goed…”
Alles wat de CEO van Betcenter vraagt, is om gehoord te worden. “Als verstandige mensen eventjes willen luisteren naar ons verhaal, moet het mogelijk zijn om een oplossing te vinden die iedereen vooruithelpt. Maar dan heb je dus gesprekspartners nodig die openstaan voor overleg, en niet op voorhand de deur dichtgooien. Ik kan moeilijk geloven dat deze mensen niet bestaan…”
