Als je met Christa Jouck babbelt over ondernemen, dan passeert de ene na de andere motiverende oneliner de revue. Van ‘prestaties verschijnen waar excuses verdwijnen’ tot ‘gaat niet, bestaat niet’. Ze zit dan ook al 36 jaar in het vak. Ze was nog maar net afgestudeerd in de richting Public Relations of ze startte haar eigen hostessenbureau. Later stond ze onder meer aan het roer van de afslankstudio’s van Infraligne en hostellerie De Kluis. In 2010 stampte ze samen met Koen Batsleer Officenter uit de grond. Daarmee verhuurt ze flexibele werkplekken. Het bedrijf telt vandaag 15 vestigingen in Vlaanderen, goed voor zo’n 98 werknemers.
Nochtans ben je op je veertiende even met school gestopt om op leercontract te gaan in een schoenwinkel. Maar het ondernemen heeft altijd in je gezeten?
“Eigenlijk ben ik heel mijn leven heel zelfstandig geweest. Op mijn 21ste ben ik vanaf nul begonnen. Niet als dochter of vrouw van. Ik heb het gewoon zelf gedaan. Nooit met de grote ambitie om ondernemer te worden. Ook bij het eerste Officenter in Hasselt had ik niet het plan om er vijftien vestigingen van te maken. Ik heb gewoon altijd mijn best gedaan en ben ingegaan op opportuniteiten. Ik ben een ondernemer pur sang, de sector maakt niet uit.”
Je had de ambitie om 20 vestigingen van Officenter te hebben in 2025. Gaat dat nog lukken?
“Ja, we zijn nu richting Gent en Kortrijk aan het trekken. Dan hebben we een mooie spreiding in heel Vlaanderen. Iemand die bij ons in Zaventem huurt, mag ook in Aalst, Mechelen of Hasselt werken. We groeien niet om te groeien, maar wel voor de klanten. Zo kunnen zij ook hun markt vergroten en hun personeel een professionele werkplek dicht bij huis bieden.”
Waarom zou jij de Strafste Onderneemster van Limburg kunnen zijn?
“Ik zou me nooit zelf inschrijven om een award te winnen, omdat ik geen behoefte heb om op een podium te staan. Maar deze nominatie vind ik natuurlijk wel heel leuk, omdat ik echt door de mensen ben voorgedragen. Een tijd geleden stond er een interview met mij in jullie rubriek ‘Ontbijt met de baas’. Daar ben ik heel veel op aangesproken, ook door jonge dames die in mij een rolmodel zien. Het voelt als een erkenning voor 36 jaar ondernemerschap. 36 jaar de kar trekken, duwen en sleuren. Ik heb het bovendien helemaal alleen gedaan, vanaf nul. Ik ben ook nog eens alleenstaande moeder van twee zonen en ik doe vrijwilligerswerk. Dat heeft niets met man of vrouw zijn te maken. Ik heb het niet moeilijker omdat ik een vrouw ben. Al kan ik aannemen dat dat in dienstverband wel harder speelt.”
Heb je zelf ook een rolmodel?
“Op mijn 21ste ben ik een ontbijtclub begonnen, de Good Morning Club. Het bestuur bestond uit allemaal vrouwen uit verschillende sectoren. Dat was netwerken avant la lettre. Er zaten een paar straffe madammen tussen, die intussen 70-plus zijn, maar waar ik veel van geleerd heb. Ik denk dan aan Rina Verbeemen van Reizen De Toerist en Nicole Kuffner van Dery Decock Design. Dat waren in mijn ogen toen echt vrouwen van de wereld. Of Conny Vandendriessche (Accent Jobs), Françoise Chombard (Melexis) en Ingrid Ceusters (vastgoedgroep Ceusters), daar kunnen we allemaal van leren. Misschien is het nu mijn tijd om datzelfde te doen voor jonge vrouwen.”
Hoe heb je het ondernemen gecombineerd met je rol als alleenstaande moeder?
“Die combinatie is heel goed gegaan. Mijn zonen zijn nu 24 en 25 en ze zijn heel goed terechtgekomen. Ik ben heel fier, ze zijn mijn grootste verwezenlijking. Veel jonge moeders zetten hun carrière on hold tot de kinderen naar school gaan. Eigenlijk is dat fout. Als kinderen heel klein zijn, hebben ze liefde, verzorging en warmte nodig. Je kan dan beter harder werken, want er is opvang genoeg. Ik heb nooit zo hard gewerkt als toen mijn kinderen tussen 0 en 6 waren. Ze weten daar niets meer van. Op het moment dat je echt moet beginnen met opvoeden, dán moet je ruimte maken om er te zijn.”
Ben je in die 36 jaar veranderd als onderneemster?
“Dat denk ik wel. Sowieso groei je en word je milder. Ik sta minder op de barricades en kan sneller relativeren. Ik denk dat dat automatisch gebeurt met ouder worden. Je gelijk halen of vasthouden aan principes, daar win je uiteindelijk niks mee.” (lees verder onder de foto)
Hoe zou je jouw leiderschapsstijl omschrijven?
“Participatief leiderschap. Ik heb daar ooit cursussen rond gevolgd. En leading by example. Ik durf te wedden dat als er dadelijk iemand aan de balie een kop koffie laat vallen, dat ik daar als eerste met een dweil sta. Het goede voorbeeld geven is heel belangrijk.”
Heb je nog een ultieme tip voor jonge onderneemsters?
“In jezelf geloven en gewoon doen. Daadkracht tonen en volop voor je keuze gaan. Je bent de architect van je eigen leven. En kiezen is verliezen, dus zorg dan dat je keuze de beste is. Als je blijft twijfelen, wordt het nooit iets. Ik zou nog liever doodvallen dan iets te laten mislukken. Maar niets gaat vanzelf. Ondernemen is niet makkelijk, anders zou iedereen het doen.”
Kies mee de Strafste Onderneemster
HBVL en Made in Limburg maken op Internationale Vrouwendag ‘De Strafste Onderneemster van Limburg’ bekend. Wie dat wordt, dat beslis jij! Een stem uitbrengen kan hier.
