Tientallen ontevreden ex-werknemers van Ford Genk en de toeleveringsbedrijven klagen steen en been over hun brugpensioenregeling (SWT). Ze voelen zich bekocht, omdat ze destijds voor een formule hebben gekozen die nu financieel niet interessant blijkt te zijn. “Ford en de vakbonden hebben ons verkeerd geïnformeerd,” klagen de voormalige werknemers.
Het zit zo: de SWT’ers van Ford en de toeleveringsbedrijven konden destijds opteren voor twee mogelijkheden: ofwel kregen ze, bovenop de maandelijkse werkloosheidsvergoeding van de RVA, het aanvullende bedrag van de werkgever in één keer uitbetaald. Die mensen (naar schatting zowat de helft) hebben intussen hun geld gehad en slapen op beide oren. Ofwel konden de SWT’ers kiezen voor een maandelijkse uitbetaling van zowel de werkloosheidsvergoeding als van de aanvullende toeslag van de werkgever. Voor een aantal van hen, breekt die keuze nu zuur op. Want voor wie alleen woont of een partner heeft die een inkomen geniet, blijft er van de bijbetaling immers niet veel meer over, zo blijkt nu. De belastingen die hier op geheven worden, worden immers berekend op zowel de uitkering als de toeslag. In de praktijk komt dat neer op een netto-aanvulling van 10 tot 50 euro op een premie die bruto tussen 150 en 750 euro schommelt (afhankelijk van voormalig loon, leeftijd en dienstjaren).
De vakbonden en de RVA worden intussen overstelpt met SWT’ers van Ford Genk en de toeleveringsbedrijven, die zich bekocht voelen. Ze vinden dat ze destijds, toen de keuze moest gemaakt worden, onvoldoende geïnformeerd werden over de gevolgen. Het probleem zal nu bij de politiek worden aangekaart, maar veel hoop om tot een betere regeling te komen, is er niet.
