“Ik heb destijds TEW gestudeerd in Diepenbeek, met focus op accountancy en financiering. Het was dan ook logisch dat ik in de audit terechtkwam, bij Deloitte. Boeiend, want zo kon ik verschillende bedrijven leren kennen, en bij één daarvan, H.Essers, heb ik mijn carrière verdergezet. Ik ben er zeven jaar geweest: enorm boeiend. Ik stuurde finaal 40 mensen aan, mocht veel reizen naar het buitenland, en vond veel uitdagingen op mijn weg. Super, maar uiteindelijk verlangde ik toch naar een kleiner bedrijf, met iets minder druk en dichter bij huis. Impermo was toen nog klein, met familiale aandeelhouders, dus leek dat dé ideale stap. Vanuit de finance-afdeling hielp ik mee om een nieuwe structuur op te zetten voor de verdere groei en uitbreiding van het bedrijf: meerdere toonzalen en vestigingen, nieuwe producten, enzovoort. Ik was toen dus al met veel meer bezig dan puur het financiële.”
“In het begin getwijfeld of een algemene rol me wel zou liggen.”
Ann Gijsens, CEO van Impermo
“Met de 3 familieleden had ik een goede klik”
Het was dan ook niet onlogisch dat Ann door de familie Stultjens werd gepolst om de rol van CEO op te nemen. “Het bedrijf was zodanig gegroeid dat de drie vertegenwoordigers van de huidige generatie op dezelfde stoel zaten. En dat werd gezien de grote omvang niet meer evident. Omdat ik met alle drie een goede klik had, én mee betrokken was om de toekomstplannen uit te tekenen, werd me gevraagd om van finance naar de algemene bedrijfsleiding te gaan. In het begin twijfelde ik nog of ik dat me wel zou liggen. Maar het werd me al snel duidelijk dat ik hier meer voldoening uit kon halen. Strategisch bezig zijn op alle fronten, dat verruimt je blik. Nu zou ik niet meer anders willen. De uitdagingen zijn nu eenmaal groter en interessanter.”
En zo maakte Ann ineens de stap van collega naar de baas van de andere medewerkers. “We hebben in de loop der jaren wel een aantal mensen verloren door de evolutie in het bedrijf”, zegt ze. “Niet zozeer door mij als persoon, maar wel omdat we van een kleinschalig familiebedrijf zijn gegroeid naar een gestructureerde kmo van een veel grotere omvang. Dat vereist iets meer afspraken en procedures, wat een grote aanpassing was voor mensen die het jarenlang gewoon waren om rechtstreeks met de eigenaars over alles en nog wat te kunnen babbelen. Zij die vertrokken zijn, voelden zich meer thuis in een kleine, losse structuur, en dat begrijp ik volkomen.”
“De ervaring met een vrouwelijke baas hadden ze. Dat was een voordeel.”
Als vrouw in de bouw voelt Ann zich als een vis in het water. “Ja, er zijn natuurlijk meer mannen in onze sector actief, maar ik heb dat nooit als een nadeel ervaren. In ons managementteam vergader ik met vijf mannen, maar een onevenwicht is er volgens mij niet. Ik kijk eerder naar de persoonlijkheid: hebben ze de juiste waarden en passen die bij het bedrijf. Als dat snor zit, maakt het écht niet uit of het mannen, dan wel vrouwen zijn.”
Wat volgens Ann Gijsens ook meespeelt, is dat alle stakeholders al gewoon waren aan een vrouwelijke baas. “Silvie Stultjens was al één van de zaakvoerders, dus was de stap naar een nieuwe vrouwelijke CEO niet zo groot. Hetzelfde had ik al bij H.Essers gezien: met Hilde Essers stond daar al een straffe vrouw aan het hoofd, dus was iedereen gewoon aan een vrouw in een leidinggevende positie.”
“Ik krijg stress als ik niets van het bedrijf hoor of zie”
Hoe het met haar work-life balans is gesteld? “Die is heel goed in orde”, klinkt het eerlijk. “Mijn echtgenoot helpt heel veel, en eerlijk: mijn kinderen zijn nu groot genoeg om op eigen benen te staan, en dat maakt een groot verschil. Ik moet dus niet meer dagelijks mijn werk aan de kant schuiven om voor hen te zorgen, en dat is comfortabel. Niet dat ik het zou doen, want ik heb die voortdurende connectie met het werk nodig. Ik weet graag wat er gebeurt, ook op vakantie bijvoorbeeld. De-connecteren vind ik dan ook onzin. Ik wil altijd en overal mijn e-mails lezen, de telefoon opnemen en bijwerken waar nodig. Ook op vakantie. Ik zou stress krijgen van de totale afzondering. Als ik tussendoor een matchke tennis kan spelen of eens wandelen met de honden: dat is voor mij ontspannend genoeg. Nee, Impermo helemaal loslaten: dat lukt niet, en zo heb ik het graag.”
Dit artikel past in het kader van onze reeks over vrouwelijke ondernemers, die we brengen naar aanleiding van de Internationale Vrouwendag op 8 maart. Heb je zelf een nominatie voor een vrouwelijke ondernemer uit Limburg die het verdient om in de bloemetjes te worden gezet? Vul dan gewoon heel kort onderstaand formulier in, en wij belonen de winnares!
