“Het tekort aan munten begon tijdens corona omdat we almaar minder met cash betaalden”, zegt Wim Van Edom, econoom bij handelsfederatie Comeos. “De portefeuille ruilden we in tegen het smartphonehoesje waar we een briefje van 20 euro en de bankkaart tussen steken, maar ruimte voor muntjes is daar niet. Dus gaan ze thuis in de pot. Zo ontstonden er eerst tekorten van de kleinste, maar nu krijgen we van onze leden ook veel klachten binnen over een tekort aan die van 2 euro. Enkel munten van 1 euro en 50 cent zijn nog vlot in omloop.”
Rol van de banken
Comeos roept particulieren op om met munten te betalen, maar kijkt ook naar de banken. “Ook zij potten ze op”, zegt Van Edom. “Bij die van 20 cent zien we dat ze hun voorraden hebben laten oplopen van zo’n vier miljoen stuks in juli naar negen miljoen in november. Bij die van 10 cent ging het van vier naar zes miljoen. We zien dat het voor grote spelers moeilijker wordt om munten op te vragen. Een bakker zal van zijn bank nog wel wat rolletjes krijgen. Maar als een supermarktketen cash vraagt, dan zijn dat grote aantallen en krijgen ze bijvoorbeeld maar 80 procent van de bestelling. Terwijl ze wel op voorraad zijn. Er zal iets aan te verdienen zijn. Hoe minder er met cash betaald kan worden, hoe vaker de bankkaart bovengehaald wordt. En die transacties leveren banken wat op.”
Isabelle Marchand, woordvoerster van bankenfederatie Febelfin, zegt “dat oppotten van munten door banken absoluut niet aan de orde is”. “Het is niet uitgesloten dat sommige een bepaalde beperkte voorraad kunnen hebben, maar dan uit voorzichtigheid. Als goede huisvader willen ze vermijden dat er toekomstige tekorten ontstaan en iedereen gelijkaardig kunnen bedienen. Vandaar dat er ook soms misschien niet voor 100 procent wordt voldaan aan elke bestelling. Wij willen consumenten vooral nog eens oproepen om munten te laten circuleren.”
