Trouwe marktgangers hebben het ongetwijfeld gemerkt: het donkergroene marktkraam met het opschrift Tuurke Hesp –“onvoorstelbaar dat sommige mensen er hardnekkig TurkseHesp in blijven lezen”- is sinds midden november niet meer te spotten op de vrijdag- of zaterdagmarkt in Herentals of de weekmarkten in Diest en Scherpenheuvel. Midden november werd Tuur overvallen door een ernstig gezondheidsprobleem, waarvoor hem over twee maanden een zware operatie wacht. Een terugkeer naar het marktgebeuren nadien zit er niet meer in.
“Ik heb nu vijftig jaar op de markt gestaan. Maar als het van mij afhing, had ik graag een tijdje doorgewerkt. Ja, mensen zeggen wel dat ik op mijn 75ste de leeftijd heb om te genieten van het leven. Maar ik geniet echt van mijn werk. Ik heb dit altijd geweldig graag gedaan. Het contact met de mensen, dat is zalig. Wanneer ik in Diest nog maar aan het opstellen was, kwamen klanten al zeggen ‘tot straks, het Tuur’. Of op het zondagsmarktje had ik een paar vroege klanten die telkens op het zelfde uur langs kwamen, zodat ik wist dat ik tussendoor even tijd had om een koffie te halen.”
Slagerszoon
Nochtans rolde slagerszoon Arthur Goris niet automatisch in het vak van reizend vleeshandelaar. Aan het begin van hun carrière werkte zijn vrouw Liliane Lievens bij Philips, hij zelf was in de bouw aan de slag. “Ik kwam op het idee om met een marktkraam te beginnen”, zegt Liliane. “Eerst dachten we aan snoep, toen kwam Tuur op het idee om gerookte en gedroogde vleeswaren te gaan verkopen. Ik herinner me onze eerste markt nog goed, op de Olense Jaarmarkt. Een marktwagen hadden we niet, we hingen de saucissen aan haakjes op aan een doek dat we aan onze Ford Taunus hadden bevestigd. Zelfs voor een parasol hadden we geen geld. En ’s middags waren we uitverkocht. Dat gaf wel een boost.”
Tuur grinnikt: “het was meteen de laatste keer dat we uitverkocht waren, nadien hadden we altijd genoeg bij”, zegt hij. Het duo deed in de decennia nadien wekelijks vele markten aan in zowel de Kempen als de Vlaams-Brabantse en Limburgse rand. “Maar ook op grote evenementen als jaarmarkten of de Rubensmarkten in Antwerpen waren we van de partij. En dikwijls met twee apart. Terwijl ik met mijn kraam de ene markt deed, deed Liliane met de bestelwagen bijvoorbeeld Turnhout. En aan het eind vergeleken we dan de opbrengst. Bleek dat Liliane altijd beter verkocht had”, lacht Tuur.
Markt na concert
Sterk is dat Arthur Goris aanvankelijk het werk als Tuur Hesp nog combineerde met een ander alter ego: al sinds zijn zestiende ging hij ook door het leven als zanger Arthie Miller van de band The Telstars. “We speelden elk weekend op feesten van 20u tot 2u. En dan kwamen ze vragen of we ook overuren deden, waardoor we dikwijls tot 4u doorspeelden. Maar ik moest een paar uur later wel al op de markt staan. Dat was niet langer te combineren.”
Klanten wisten precies waarvoor ze bij Tuurke Hesp moesten zijn. Het gamma bestond nooit uit meer dan acht verschillende producten, gaande van hesp, worsten, geperste kop, spek zoals buikspek en Kempens spek, en bloedworsten. “Voor die beulingen waren we op de duur wel bekend. Af en toe kwam er eens iets anders bij, dan viel er weer iets af. In de keuze van de kwaliteit en de behandeling van het vlees leefde de stiel van mijn vader wel een beetje door. Ik heb mijn hele leven keihard gewerkt en deze handel opgebouwd. Dat ik nu na op deze manier moet stoppen, is wel zuur. We krijgen nu al van veel cliënteel te horen dat het ons gaat missen, maar dat is absoluut wederzijds.”
Het staat vast: Tuur en Liliane duiken nooit meer in het kenmerkende kraam op, maar het is wel de bedoeling dat de donkergroene kar met gouden opschrift de markten blijft aandoen. “We zijn op zoek naar iemand die het werk met hart en ziel wil overnemen. We zijn volop in gesprek met kandidaten, maar het heel concrete ontbreekt nog.”
