“Het verhaal van de automaten is geleidelijk aan gegroeid. We zijn niet actief op zoek gegaan naar klanten, maar bedrijven kwamen zelf aankloppen.Op een half jaar tijd zijn we gegroeid van 3 automaten bij 2 klanten naar 7 automaten bij 5 klanten”, zegt Verdick.
“Iemand van mijn vriendenkring werkte bij Smurfit Kappa. Een vakbondsafgevaardigde bracht het idee om een lunchautomaat te plaatsen op de ondernemingsraad. Zo snel was het in kannen en kruiken. Een beetje later kreeg ik telefoon van Kingspan in Turnhout. Daar hadden medewerkers van het bedrijf de opdracht gekregen om iets leuks te voorzien voor medewerkers. Iemand is via internet bij onze lunchautomaten terechtgekomen.”
Volgens Verdick is het voordeel voor bedrijven dat het risico bij Snack@Work ligt. “Wij betalen de automaat, en vullen hem dagelijks aan. Er is geen minimumafname. En medewerkers hebben de kans om vers te eten op het bedrijf.” Ook Plukon in Olen ging voor de bijl.
De extra automaten vragen wel een investering. “We leasen de automaten zodat de investering verspreid loopt. De verkoop dekt de onkosten van de leasing.” Verdick verkiest productiesites om een lunchautomaat te plaatsen. “Omdat arbeiders volcontinue werken, en ook regelmatig een kwartier pauze hebben, is het voor ons efficiënter om in zo’n omgeving een automaat te plaatsen. Bij bedrijven waar enkel op de middag een lunchpauze is, is het minder interessant.” Het aanbod van de automaten is zowel gericht op een snelle hap als op een volwaardige lunch.
