In de ruimte worden astronauten blootgesteld aan extreme omstandigheden: kosmische straling, langdurige gewichtloosheid en sociaal isolement. Die factoren veroorzaken onder meer stress. “Als het lichaam stress ervaart, maakt het eerst adrenaline en vervolgens cortisol aan. Langdurige stress zorgt voor een chronische blootstelling aan het stresshormoon cortisol. Die chronische blootstelling onderdrukt het immuunsysteem, terwijl wondherstel net afhankelijk is van een goed functionerend immuunsysteem. Stress remt wondgenezing dus af. Wondgenezing komt nog trager op gang, wanneer er ook nog langdurige gewichtloosheid bij komt kijken”, aldus Eline Radstake, doctoraatsstudente verbonden aan SCK CEN en UGent.
De onderzoekers willen weten of een ‘hyperzwaartekrachtkuur’ het tij kan keren en een vertraagde wondgenezing kan tegengaan.De doctoraatsstudente hoopt een antwoord op die vraag te vinden in European Space Research and Technology Centre (ESTEC), het technische hart van de Europese Ruimtevaartorganisatie ESA.
In september van dit jaar zullen er ‘gestresseerde en gewonde huidcellen’ van SCK CEN en UGent in de installatie slingeren. Om dit experiment te doen slagen, moeten de onderzoekers verschillende stappen doorlopen. Allereerst maken ze in vitro-wonden en dienen ze de wonden stresshormonen toe. Nadien wentelen de ‘gestresseerde en gewonde huidcellen’gedurende twaalf uur in allerlei richtingen op een random positioning machine. Doel is om het effect van de zwaartekracht te elimineren en een vertraagde wondheling te simuleren. “Pas daarna mogen ze aan boord van de centrifuge, en dat voor een zestal uur, waarna ze opnieuw op een random positioning machine geplaatst worden. Astronauten zouden tijdens een ruimtereis na een ‘hyperzwaartekrachtkuur’ ook weer in een gewichtloze omgeving terechtkomen. Diezelfde situatie willen we met het experiment nabootsen”, verduidelijkt Eline Radstake.
De antwoorden die uit het onderzoek voortvloeien, kunnen mogelijk patiënten met moeilijke wondheling helpen.
