Wat al enkele jaren werd gefluisterd, wordt nu werkelijkheid: bij de start van het ijsseizoen in maart, blijven de deuren van Miekes IJs voor het eerst gesloten. “Het was een moeilijke beslissing, maar vooral het fysieke aspect van ijsmaken wordt op onze pensioengerechtigde leeftijd zwaarder”, zegt Guido Daems.
“We bereiden ons ijs op een ambachtelijke manier, waardoor we van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat in de weer zijn, wat niet evident is”, vult Mieke aan. “We werken uitsluitend met verse ingrediënten, wat de kwaliteit van ons ijs ten goede komt.”
De geschiedenis van de familie Daems en hun ijs gaat terug tot het begin van de 20ste eeuw. “Va en Moe Zaand begonnen met het maken van ijs in een grote kookpot op het vuur”, zegt Guido. Het recept van Va en Moe is al die jaren de basis gebleven van het ambachtelijke ijs uit Balen.
Sinds 1995 staan Guido en Mieke aan het roer van Miekes IJs. Maar Guido begon al als 15-jarige met de ijsverkoop, als vakantiejob. “Ik had amper een maand mijn rijbewijs toen ik later voor het eerst de ijskar mocht starten. Het was een Renault R4 waarmee ik ijs verkocht op het domein van de Keiheuvel. Ik herinner me nog dat een bolletje ijs toen twee frank kostte,“ lacht hij.
“Dat wagentje deed trouwens ook lange tijd dienst als persoonlijk vervoersmiddel voor mijn moeder. Dat ging goed, tot het wagentje bij het achteruitrijden van de oprit uiteindelijk plots in twee brak. Gelukkig zijn de ijskarren van tegenwoordig sterk gemoderniseerd.”
De komst van de diepvriezer
Doorheen de jaren kende ook de werkwijze waarop het ijs gemaakt werd, een belangrijke evolutie. “We evolueerden van een klassieke kookpot op het vuur naar moderne ijsmachines”, zegt Mieke. “Ook de smaken zijn enorm geëvolueerd. Mensen gaan bijvoorbeeld vaker op vakantie naar landen als Italië, waar ze nieuwe smaken ontdekken die ze dan ook bij ons willen proeven.”
De komst van diepvriezers in elk huishouden veranderde de markt aanzienlijk. “Nog voor de ijskar zijn intrede deed, reed mijn vader nog met paard en kar langs de huizen, maar dat was toen niet langer rendabel”, zegt Guido. “Er volgde een evolutie met ijswagens, waardoor we ook langere afstanden konden afleggen.”
Dat Miekes IJs niet aan de start van het nieuwe seizoen zal staan, zorgt bij de klanten voor gemengde reacties. “Mensen reageren best emotioneel op ons afscheid”, zegt Guido. “Naast het maken van ons ijs, gaan we onze klanten missen, van wie sommigen zelfs bijna familie geworden zijn.”
Hoe Mieke en Guido hun tijd de komende periode zullen invullen, is moeilijk te zeggen. “Het zou best kunnen dat dat een probleem wordt”, lacht Guido. “We willen ons vooral focussen op de organisatie van verschillende activiteiten als vrijwilliger en voor de rest zien we wel waar het ons brengt.”
