Sinds de zomer van 2016 woont Turnhoutenaar Tim Meeus met zijn gezin in Andalusië. Dat kwam zo: de schrijnwerker runde zes à zeven jaar een bloeiende zaak van interieurinrichting in Olen, voor de iets kapitaalkrachtigere klant. Zijn business draaide goed en dat bracht veel werk, maar ook veel stress met zich mee. Op een dag kreeg hij van een klant de vraag om een keuken te maken voor diens buitenverblijf in Marbella. Dat vond Tim een aanlokkelijk idee. Spanje was zijn favoriete vakantieland, al van kinds af aan kwam hij er een à twee keer per jaar. “Toen ik daar aan de slag was, kreeg ik meteen de vraag van de overburen van die klant om bij hen hetzelfde te doen. En zo bleef dat maar doorgaan.”
De jonge Kempenaar begon na te denken. Tim en zijn vrouw Lindsey hadden al veel eerder tegen elkaar gezegd dat ze na hun pensioen naar Spanje zouden verhuizen. Waarom dan niet ineens nu? “Ik was ervan overtuigd dat ik er zou kunnen onthaasten, maar ook mijn kost zou kunnen verdienen, misschien door hier en daar een kast te maken. Met een eenvoudig leven in de zon waren we al lang tevreden.”
Opnieuw vanaf nul
Ze waagden de stap. Wonen was geen probleem, ze hadden eerder al een huisje gekocht in de bergen en zelf opgeknapt. Tim huurde een atelier, zette er enkele machines neer en begon opnieuw vanaf nul. En jawel, het ging veel sneller dan gehoopt. “We kregen meteen de ene na de andere klant. Het zit hier vol Belgen en Nederlanders.”
Binnen de kortste keren zat Tim weer tot over zijn oren in het werk en ondertussen heeft hij weer twintig werknemers. “Tja, dat was niet de bedoeling”, lacht hij. “Maar ik heb ondertussen al gemerkt dat stress veel beter te verteren is onder een stralend zonnetje en met een temperatuur van 25 graden.”
Geen concurrentie
Tim zette de stap op het juiste moment, vindt hij achteraf bekeken. Concurrentie heeft hij niet. “Wij werken voor mensen die bereid zijn om iets meer te betalen voor goede kwaliteit, voor de juiste afwerkingsgraad en voor stiptheid”, zegt hij. “Die vinden ze moeilijker bij mijn Spaanse collega’s. Bovendien kunnen onze klanten met mij hun eigen taal spreken. Er is geen spraakverwarring, geen misverstanden, geen foute communicatie. Wij nemen hun hele verbouwing over.”
Spaanse klanten heeft MT Interiors amper. “Ik weet het, dat klinkt misschien asociaal, maar voor de lokale bevolking ligt mijn prijs meestal te hoog. Maar we steunen de lokale economie wel volop. Ik werk met leveranciers en personeel van hier.”
En dat personeel moest Tim toch een beetje omscholen. Een Spanjaard stelt minder hoge eisen aan afwerking en details dan een Vlaming. “Maar voor mij is dat essentieel”, zegt hij. “Die ene millimeter is wél belangrijk. Ik blijf dat dan ook herhalen voor mijn personeel. Anderzijds is de werkwilligheid hier dan weer groter dan in Vlaanderen. Als ik morgen een annonce zet voor een nieuwe gast, krijg ik meteen een massa sollicitaties. De werkloosheid is hier nog heel hoog, en de lonen zijn schandalig laag. Een maandloon van 1.000 euro netto is het gemiddelde in onze branche. En het leven mag hier dan wel iets goedkoper zijn dan in België, 1.000 euro is héél weinig. Veel te weinig. Bij mij begint een starter dan ook aan 1.350 euro.”
Lees ook: Tim Meeus (MT Construct) start nieuw bedrijf in Spanje
Gebrek aan werk heeft MT Interiors niet. Zelfs een wereldwijde pandemie kon de groei niet stoppen. Integendeel. “Je mocht niet naar je werk en veel mensen stelden vast dat ze dan even goed thuis konden werken in Spanje”, zegt Tim. “Er kwam vanuit de lage landen een stormloop naar vastgoed in deze streek. Dat was een zegen voor ons zakencijfer.”
Ontbolsterd
De Turnhoutenaar sprak zelf een soort basis-Spaans toen hij naar Andalusië verhuisde, maar leerde zeer snel bij. Net als zijn vrouw Lindsey, die de eerste jaren haar weg moest zoeken, maar ondertussen de administratie van de zaak in handen heeft.
Hun dochter Axelle (17), die eerst niet mee wilde verhuizen omdat ze haar vriendinnen in ons land niet wilde achterlaten, was uiteindelijk de snelste om in Spanje haar weg te vinden. “In België was ze wat timide, maar hier is ze volledig ontbolsterd; ook met dank aan het Spaanse schoolsysteem, dat een stuk relaxter is dan bij ons. Met haar blond haar en blauwe ogen waren de Spanjaarden ook zeer benieuwd naar haar.” Tim lacht. Axelle zit ondertussen op de koksschool en loopt stage in een restaurant. “Ze wil later ook haar eigen zaak uit de grond stampen.”
Avocado’s en mango’s
De voorbije weken bereikten ons onheilspellende berichten over de hitte in het zuiden van Spanje. Veel te vroeg voor de tijd van het jaar. Tim nuanceert: “Het is niet per se warmer nu, maar wel een stuk droger. Dat is dramatisch, want het watergebruik is enorm gestegen. Vroeger teelden ze in onze streek voornamelijk gewassen die niet veel water nodig hebben, zoals olijven. Maar omdat die niet zo veel opbrengen, zijn de boeren de laatste jaren massaal overgeschakeld op avocado’s en mango’s en die hebben wél veel water nodig. Er is dus een groot probleem. De regering heeft nu 2,2 miljard euro toegekend om de droogte aan te pakken, onder andere voor installaties die het zeewater moeten ontzilten.”
Tim en Lindsey, die sinds twee jaar verhuisd zijn naar de rand van Malaga, denken er evenwel nog lang niet aan om terug naar België te komen. “Wij zijn hier zeer tevreden. We hebben een druk leven, maar onze levenskwaliteit ligt een stuk hoger dan in België. Of kun je in Vlaanderen ook op de middag een sneeuwwandeling maken in de bergen en ’s avonds gezellig in openlucht dineren op het strand?”
