De exploitatie van schaliegas uit de bodem van de Kempen is ongetwijfeld nog veraf. Toch is een commerciële winning helemaal niet onmogelijk. De Australische maatschappij Dart Energy onderzoekt de mogelijkheid of er allicht een exploratievergunning zal aangevraagd worden voor bepaalde zones in de Kempen. Het gaat vooral om de Noorderkempen, een ruim gebied dat grenst aan de Nederlandse provincie Noord-Brabant en Noord-Limburg.
Schaliegas is een nieuw toverwoord. Zeker in de Verenigde Staten waar nu al op versneld tempo inspanningen gedaan worden om de onmetelijke reserves uit de eigen Amerikaanse bodem op te halen. Op het moment dat de exploitatie van schaliegas op volle toeren draait zijn alle energiebevoorradingsproblemen in de Verenigde Staten voorbij.
Ook de ondergrond van de Kempen is in dit opzicht veelbelovend. Alvast het VITO en de KU Leuven hebben in het verleden al vastgesteld dat de Kempense bodem wel eens ongekende hoeveelheden schaliegas zou kunnen opleveren. Vandaar ook de belangstelling van verschillende maatschappijen die nagaan in hoeverre een commerciële exploitatie realistisch is. Ben Laenen van het VITO blijft evenwel voorzichtig: “We vermoeden effectief dat er versteende klei zit, het gesteente waarin het gas steekt. Maar we hebben er helemaal geen idee van hoeveel gas er is en op welke diepte het zich bevindt.”
Shell, Wintershall (BASF) en Cuadrilla Resources hebben alvast contacten gelegd met de onderscheiden Belgische geologische diensten.
Dart Energy is hen in dit opzicht al een stap vooruit. Dart Energy heeft samen met het Limburgse NV Mijnen (LRM) de maatschappij Limburg Gas opgezet. Dart Energy heeft 80% van de aandelen in handen. De Aussies hebben alvast contact opgenomen met de bevoegde Vlaamse minister Lieten (Overheidsinvesteringen). Dart Energy moet in een eerste fase de toelating krijgen om aan exploratie te gaan doen in bepaalde zones. De technici van het bedrijf proberen vandaag die bewuste zones af te bakenen.
Omdat de interessante geologische lagen minstens 2.000 tot 3.000 meter diep liggen zijn boringen in elk geval niet vanzelfsprekend. Bovendien zijn milieuproblemen niet onaanzienlijk. Bij de aanmaak van schaliegas komen immers grote hoeveelheden methaan vrij en zijn ook afvalproblemen door de inbreng van chemicaliën toch wel aanzienlijk. Het gaat erom dat de exploitant van schaliegas het gesteente moet ‘fracken’, kapot schieten met heet water en chemicaliën.
Of de Kempen daarmee eerlang ooit het Texas van Vlaanderen wordt moet dus nog afgewacht worden.
