Vandaag zijn er in het centrum van Grobbendonk nog drie warme bakkers. Straks mogelijk dus nog maar twee. “We zijn wel een beetje geschrokken door de reacties die we gekregen hebben op onze mail”, verklapt Katrin. “Heel wat mensen vinden het spijtig dat de zaak mogelijk verdwijnt en ze kunnen niet begrijpen dat er zich nog geen overnemers hebben aangeboden.”
In Grobbendonk is de familie Bierinckx een bekend bakkersgeslacht. “Mijn overgrootouders waren al bakkers” vertelt Katrin. “Maar het zijn onze grootouders die als eerste naar Grobbendonk kwamen en hier een bakkerij in een pand aan het Astridplein openden. Hun kinderen, waaronder dus mijn vader, zetten de zaak verder. Op een bepaald moment is pa evenwel uit de familiezaak gestapt, maar het ondernemersbloed bleef kriebelen en kort daarna startte hij samen met ons moeder bakkerij Den Troon – bij Jan Bierinckx in onze ouderlijke woning. “
“Aanvankelijk was het de bedoeling om videekoekjes te gaan bakken en die vervolgens aan bakkers te gaan verkopen. Er werd gewerkt in de garage maar al snel kwamen mensen vragen of bakker Jan ook geen brood kon bakken.. en koffiekoeken. We waren vertrokken. De garage werd al gauw te klein en de bedrijvigheid palmde vervolgens de hele benedenverdieping in, aanvankelijk in een noodwinkel. Kort daarna hebben we onze eerste nieuwe winkel gebouwd met een mooi interieur. Mijn zus An staat op de foto uit die tijd.”
Ondertussen werd ook de bakkerij in 3 fases verder uitgebreid en An, Wim, Rik en later ook Katrin traden vervolgens in de voetsporen van hun ouders. De naam Den Troon verwijst overigens naar de straat waarin de zaak gevestigd is. Begin deze eeuw werd nog fors geïnvesteerd in een nieuw winkelpand en patisserie. Ook vandaag oogt de zaak nog zeer modern
“Vader was iemand die steeds zeer vooruitdenkend was zowel op gebied van machines als nieuwe producten”, meent Katrin. “In onze bakkerij hebben we ook gesloten togen staan waar de klanten kunnen omheen lopen en beginnen te kiezen tijdens het wachten. Zo sta je niet steeds tegen de ruggen van de mensen voor u aan te kijken tot je aan aan de beurt bent en de bediening verloopt daardoor vlotter. Begin jaren ‘90 kozen we er bewust voor om tijdens de feestdagen alleen nog op bestelling te werken. Dat was toen uitzonderlijk maar vandaag de dag is het bijna de regel geworden.”
De vier vennoten Bierinckx hebben ondertussen zelf volwassen kinderen. Die steken regelmatig een hand toe maar niemand heeft de ambitie om de zaak verder zetten. “Met mijn 57 ben ik de jongste van mijn generatie”, zegt Katrin. “De tijd om samen af te bouwen is gekomen. Dat hebben we vorig jaar beslist en ondertussen ook naar het personeel en de klanten gecommuniceerd.”
De zoektocht naar een overnemer heeft nog niets opgeleverd. “We zijn dan ook geen kleine bakkerij. We hebben een 23-tal medewerkers dienst. Omgezet naar voltijdse equivalenten kom je uit op 12. En dan hebben we onszelf niet meegerekend. Voor een starter is dat financieel uiteraard een veel te ambitieuze stap en wellicht ook iets te complex om zonder ervaring aan te beginnen.” Van grotere spelers was tot nog toe weinig belangstelling om op de bestaande manier verder te werken. Bovendien is er een overaanbod van over te nemen bakkers maar voor de durvers ligt hier wél een opportuniteit.”
Katrin maakt zich sterk dat het ambachtelijke nog steeds de troefkaart is van Den Troon. “De opkomst van de warenhuizen waar het brood in huis wordt afgebakken, betekenen uiteraard concurrentie en de kwaliteit die er wordt geboden is ook steeds beter geworden. Daar moeten we niet flauw over doen, maar wij maken nog steeds verschil met verse boerderijmelk en goei boter. Onze belangrijkste partner in de ganse productie is nog steeds de tijd. Degen krijgen de kans om te rusten en te rijpen. Het is daar waar smaak en houdbaarheid ontstaat.
Voldoende parkeerruimte voor de deur is ontzettend belangrijk maar ook het personeel is een troefkaart. “We hebben een vaste kern van medewerkers waaronder mensen die al meer dan 40 jaar bij ons zijn, aangevuld met interimkrachten. Mede door het systeem flexi-job zijn we er ook bijna altijd in geslaagd om voldoende volk te vinden .” De sluitingsdatum is vastgelegd op 17 december, net voor de feestdagen dus.
An, Wim, Rik en Katrin weten ook dat het de klanten zijn die de zaak uiteindelijk mee maken of kraken. “De reacties van de klanten zijn hartverwarmend en we danken iedereen voor het jarenlange vertrouwen en uiteraard hopen we de klanten hen tot dan nog vaak te mogen begroeten in onze winkel, aan de versboxen of automaten. We zullen er staan met een lach en een traan maar we gaan met zijn allen voor de volle 100% voor een happy end. Voor wie ondertussen zin heeft gekregen: we staan op overnamemarkt.be.”