Els Van den Eynde Els Van den Eynde bakt nog één week worstenbroden - en zeker volgende maandag - maar dan is het gedaan met haar Pain Perdu in de Sint-Damiaanstraat. Foto: JAA

Wommelgem verliest met Pain Perdu alweer warme bakker: “Vele broodautomaten kosten me mijn eigen boterham”

Verloren Maandag pikt ze uiteraard nog mee, maar vanaf donderdag 16 januari sluit Els Van den Eynde Pain Perdu in de Sint-Damiaanstraat voorgoed. Hiermee blijft er in het centrum van Wommelgem nog maar één bakker over. Broodautomaten zijn er genoeg. “Te veel zelfs”, zucht Els. “Die concurrentie maakt het runnen van een (half)warme bakker in deze gemeente niet meer rendabel.”

Els Van den Eynde (42) uit Borsbeek wilde als klein meisje later graag haar eigen hotel runnen. Door een samenloop van omstandigheden kwam ze in de bakkerijsector terecht. Daarin is ze nu 25 jaar actief.

“Ik heb eerst meegewerkt in verschillende bakkerijen in Deurne en Essen, heb mijn voornaamste leverancier en industrieel bakker Van Mechelen – met ovens aan de Kanaaldijk in Schoten – zeven jaar geholpen in de administratie en heb ook heel even een eigen bakkerij gehad in Mortsel. Zes jaar geleden opende ik dan met vele goesting dit bakkerswinkeltje in hartje Wommelgem”, vertelt Els terwijl ze met de glimlach versgebakken worstenbroden afrekent met klanten die zich van Verloren Maandag hebben vergist.

Els met Silva Janssens, één van haar vele trouwe klanten. Foto: JAA

Vroege vogels

Het charmante winkelpand in de drukste winkelstraat van Wommelgem had al een verleden als bakkerij en dat was te danken aan de familie Spelters. Toen Els het op haar beurt gezellig begon in te richten, stond het al een poos leeg.

“Ik heb hier zes jaar met liefde gebakken en klanten voortgeholpen”, vertelt de zaakvoerster, die de bakkerij altijd alleen gerund heeft, soms met de hulp van haar tienerzoon Alessio. “Ik kreeg veel waardering en dankbaarheid terug. Zo zal ik nooit het kliekje vroege vogels vergeten dat hier iedere zondagochtend al voor zeven uur op de stoep stond te wachten tot ik de deuren opendeed. Stoppen met mijn eigen zaak is een moeilijke maar weloverwogen beslissing geweest. Het runnen van deze bakkerij is gewoon niet meer rendabel.”

De onderneemster heeft al vaak moeten uitleggen aan haar teleurgestelde klanten waarom ze ermee kapt. “Er zijn natuurlijk de steeds stijgende inkoopprijzen. Ik zou vandaag al haast 2 euro moeten vragen voor een pistolet en dat wil ik mijn lieve klanten niet aandoen”, aldus Els.

Els noemt het als warme bakker een plaag en valse concurrentie: de vele broodautomaten in het centrum van Wommelgem. Foto: JAA

Broodautomaten

Een belangrijke factor in mijn verloren overlevingsstrijd hier in Wommelgem is de wildgroei aan broodautomaten geweest. Binnen de straal van vijfhonderd meter staan er wel zes. Ik ben hierover mijn beklag gaan doen bij burgemeester Frank Gys (N-VA). Die erkent het probleem, maar zegt dat hij niet kan ingrijpen omdat de automaten op privéterrein staan. Deze vorm van concurrentie zou niet mogen in een dorpscentrum waar warme bakkers tegen de bierkaai vechten.”

En zo zit Wommelgem na een acuut tekort aan dokters – dat na een initiatief van de burgemeester weliswaar gedeeltelijk werd opgelost – nu ook met een bakkersprobleem. De gemeente gaat het nieuwe jaar in met nog slechts één bakker in haar centrum: De Schutter op de Kerkplaats. En zelfs over die laatste der Mohikanen doen al een tijd hardnekkige geruchten de ronde dat die binnen afzienbare tijd ook zou stoppen. Vijf jaar geleden legde die andere populaire warme bakker Dirk Soontjens zijn oven al stil. Hij verkocht zijn bakkerij aan bouwonderneming Cogghe, die het gebouw afbrak en momenteel zeven eengezinswoning bouwt op het perceel aan de Hoevenstraat.

Dit charmante winkelpand komt weldra leeg te staan. Huurder bakkerij Van Mechelen zou er geen nieuwe uitbater meer inzetten. Foto: JAA

Zorgkundige

“Bakker De Schutter is maar vier dagen pet week open”, maakt onder meer Micheline De Cuyper zich toch wat zorgen. “Zo’n broodautomaat is goed voor noodgevallen, maar na één dag is dat brood meestal niet meer lekker. Bovendien bieden automaten geen krakend verse pistolets en patisserie zoals die van Els. Heel jammer is dit verlies.”

Els wil haar klanten ook in deze laatste week met de glimlach en opgeheven hoofd blijven bedienen. “Ik overweeg zelfs nog wat extra’s te doen voor de vele Wommelgemnaren die ik de voorbije jaren op zo’n aangename manier heb leren kennen”, broedt ze op een afscheidscadeautje.

“Mijn eigen toekomst ligt niet meer in de bakkerijsector. Ik volgde eerder al een opleiding medisch secretariaat in avondschool en was even aan de slag op de spoedafdeling van het KLINA-ziekenhuis in Brasschaat. Ik ga me nu volledig omscholen tot zorgkundige en start in februari aan een driejarige opleiding. En zo zal deze warme bakkerin in alle betekenissen van het woord en alleenstaande moeder van twee opgroeiende kinderen straks de ene witte schort inruilen voor de andere met werkzekerheid en een vast inkomen als hoofdmotivatie.