Voor de Antwerpse holding Sucraf is de vereffening kennelijk nabij. De familiale aandeelhouder Sopex ziet geen toekomst meer voor haar onderneming, de Sucrerie de Kibila in Congo. De suikerraffinaderij is het enige overblijvende actief van Sucraf. De Congolese overheid neemt geen enkel initiatief om het bedrijf weer kansen te geven.
Sucraf is een van de weinige koloniale overblijfselen die de Brusselse beurs nog kent. De maatschappij wordt mee gecontroleerd door de holding van de Antwerpse familie Kronacker, Sopex. Die heeft in de afgelopen jaren wanhopig geprobeerd om de Sucrerie de Kibila weer overeind te krijgen doch vergeefs.
De Sucrerie de Kibila, Sucki is een suikerrietplantage in de Congolese provincie Zuid-Kivu. De activiteiten op Sucki liggen al jarenlang stil, de site is totaal verwaarloosd, de installaties zijn nog nauwelijks leefbaar.De vroegere werknemers zijn de wanhoop nabij, scholen en winkels in de buurt van de maatschappij zijn al jaren gesloten. De familie Kronacker heeft als mede-aandeelhouder nog pogingen in het werk gezet om de plantage weer op gang te krijgen maar ze kreeg daartoe nauwelijks steun van de Congolese overheid, de mede-aandeelhouder in Sucki. Baron Paul Kronacker is enkele maanden geleden nog eens afgereisd naar Zuid-Kivu om de situatie ter plaatse te gaan bekijken. Hij had in dit opzicht ook contact met het gezaghebbende Congolese ministerie doch vanuit Kinshasa kwam geen enkele reactie.
Omdat Sopex en de familie Kronacker er niet langer toe bereid zijn om helemaal alleen de kosten van Sucraf te blijven dragen willen ze een buitengewone algemene vergadering bijeen roepen om vast te stellen of ook de andere aandeelhouders ertoe bereid zijn om mee tussen te komen. Indien die het voorstel afwijzen wil Sopex finaal het voorstel indienen om Sucraf te ontbinden. Overigens wordt de familieholding als gevolg van de oplopende kosten zelf al geconfronteerd met een negatief eigen vermogen.
