Sandra heeft 23 jaar voor het Loodswezen gewerkt. In verschillende topfuncties stond ze onder meer aan het hoofd van 360 loodsen in alle Vlaamse havens. “Ik werkte vaak 70 à 80 uur per week en moest 24 uur op 24 en zeven dagen op zeven stand-by zijn”, zegt Sandra. “In een haven kan er immers altijd iets gebeuren. Er was dus een constante druk. Ik werk graag hard, maar het mocht toch een beetje minder hectisch zijn.”
“Bovendien heerste er de laatste jaren een malaise binnen de brede organisatie. Er is geen waardering voor de werklust van het personeel. Ik hecht veel belang aan personeelsmanagement, maar dat was er niet.”
“Langs de andere kant heb ik tijdens mijn jaren in het Loodswezen mijn droom om voor de klas te staan nooit laten varen”, zegt Sandra. “Ik heb vroeger ook mijn lerarendiploma behaald. Het onderwijs heeft me namelijk altijd geboeid. Door al die factoren heb ik beslist om mijn loopbaan een andere wending te geven.”
Met jongeren naar de haven
Sandra werd ook geprikkeld door de vele noodkreten over het lerarentekort en de rapporten over de algemene achteruitgang van de kwaliteit van ons onderwijs. “Onderwijs is een basisrecht en de jongeren zijn onze toekomst”, zegt ze. “Ik wil jongeren niet alleen de basiskennis bijbrengen over logistiek of internationale handel.”
“Ik wil ze ook de praktijk laten zien, door bijvoorbeeld met hen een bezoek aan de Antwerpse haven te brengen. Te veel jongeren denken dat er alleen maar schepen en dokwerkers in de haven zijn, terwijl havenbedrijven heel veel functies niet ingevuld krijgen omdat jongeren ze niet kennen. Ik wil de kloof tussen het onderwijs en de bedrijfswereld kleiner maken. Het is superfijn om nu de brug te kunnen maken tussen mijn expertise binnen de maritieme sector en het onderwijs.”
Inleveren op financieel vlak
Door haar overstap van directeur in de haven naar leraar in een middelbare school, moet Sandra op financieel vlak wel veel inleveren. “Ik zal enkele honderden euro per maand minder verdienen, en heb geen bedrijfswagen, tankkaart of werktelefoon meer”, zegt ze. “Tien jaar geleden zou ik deze stap niet hebben gezet, omdat mijn kinderen toen nog klein waren en we nog een zware lening moesten aflossen. Vandaag heb ik wel de financiële ruimte om ervoor te gaan.”
“Nochtans brengt mijn beslissing wel onzekerheid met zich mee. Ik heb bijvoorbeeld maar een contract van één jaar. Maar, ik heb ontzettend veel zin in mijn nieuwe job. Ik vind het teleurstellend dat er zo vaak negatieve berichten over leerkrachten in de media verschijnen. Ik wil hier heel graag een positief verhaal van maken.”
