“Ik had ontzettend graag nog wat langer opengebleven, maar nu hoeft het voor mij niet meer. Ik ben er klaar mee”, begint een teleurgestelde zaakvoerster Evelyne Bombaerts (61) haar verhaal. Midden december kreeg ze van de concessieverantwoordelijke te horen dat de kiosk waarin Snoeppotteke nu al veertig jaar huist, wordt afgebroken. De reden die ze kreeg, zette Bombaerts aan het nadenken.
“Een team van NMBS sprak over het verdoken gangetje dat zich achter mijn winkeltje bevindt. Dat zou vuil zijn, al is er niemand die dat opmerkt. Als je even naar het plafond kijkt, zie je wel letterlijk het vuil eraf druipen. Maar daar iets aan doen, dat blijkt te veel gevraagd. Ik vermoed dus dat er andere factoren meespelen.”
De spoorwegmaatschappij van haar kant beargumenteert dat beide kiosken op de eerste verdieping in gebrekkige staat verkeren en dus sowieso aan vernieuwing toe zijn. “Dat zal gebeuren zodra de huidige concessieperiode afloopt. Op 31 mei dus”, verduidelijkt woordvoerder Dimitri Timmerman. “Er komt sowieso één nieuwe kiosk. De invulling en timing bekijken we nog. Eerst willen we deze fase correct afronden.”
NMBS laat Bombaerts niet klakkeloos vallen. “We hebben mevrouw een nieuw pand aangeboden op het gelijkvloers, maar dat zag ze niet echt zitten”, gaat Timmerman voort. “Dat klopt, maar wel pas vanaf 31 december 2024. Bovendien moet je dan nog meer geld op tafel kunnen leggen dan andere kandidaten, want een garantie kreeg ik niet”, pikt de verkoopster in. “En om vlak voor mijn pensioen nog zo te investeren, is verstanding noch opportuun. Hier stopt het voor mij.”
“Uiteraard vind ik dat jammer. In december heb ik serieus in de put gezeten en tranen met tuiten geweend. Het is een iconisch winkeltje, en het gedwongen afscheid raakt veel mensen. Vaste klanten zijn zelfs van plan om een petitie te starten, maar dat heeft geen zin. Ik heb mijn pensioenaanvraag deze week op de post gedaan.
“Ondertussen ben ik er opnieuw bovenop. Ik ben een vrolijk persoon en houd er aan het einde van de rit geen wrang gevoel aan over. Het waren mooie jaren, maar als er iemand een snoepwinkeltje wil openen in het station, zal het toch zonder mij zijn”, besluit Bombaerts lachend.
