Het bureau van CEO Jo Van Moer, die in 1990 het bedrijf Van Moer Logistics heeft opgericht, schreeuwt de grandeur van vaderlijke trots uit. Achter de directeursstoel hangt een grote foto van zoon Brent, bij zijn zege in de eerste rit in het Criterium du Dauphiné in 2021.
Dat Brent Van Moer (26) oud zal worden in de wielrennerij, is onwaarschijnlijk. “Brent wil graag in het bedrijf komen, en volgt ’s avonds na de koers nog een managementcursus van de Vlerick Business School”, zegt papa Jo. “In 2019 wilde Fernand Huts (de baas van Katoen Natie, een grote concurrent van Van Moer Logistics, red.) ons bedrijf kopen. Het was al de derde keer dat hij een bod deed. Ik heb altijd geweigerd, maar over dat bod in 2019 heb ik lang getwijfeld, onder meer omdat ik het emotioneel heel moeilijk had, doordat een goede vriend van me was verongelukt. Maar mijn vrouw Anne én Brent hebben me overtuigd om toch verder te doen. Mijn vrouw zei: ‘Wat zouden we met al dat geld van Fernand Huts doen? Dit bedrijf is ons leven. Dit is wat we graag doen en waar we gelukkig mee zijn’. En Brent zei dat hij het niet oké zou vinden als hij niet de kans zou krijgen om de zaak over te nemen. Toen was mijn keuze dus snel gemaakt. Mijn oudste zoon Jens zat al in het bedrijf, maar hij is eruit gestapt, omdat hij liever in een bedrijf met minder personeel wilde werken. Hij heeft het bedrijf U-Rent opgericht, dat trailers verhuurt.”
“Mijn vrouw en zoon hebben me overtuigd om verder te doen. Mijn vrouw zei: ‘Wat zouden we met al dat geld van Fernand Huts doen? Dit bedrijf is ons leven’. Brent zou het ook niet oké vinden om geen kans te krijgen om de firma over te nemen”
Jo Van Moer
Even terug naar het nieuws van vorige week. Ackermans & van Haaren pompt 41 miljoen euro in jouw bedrijven. Leg eens uit hoe die investering precies in elkaar zit.
Jo Van Moer: “Mijn vrouw en ik hebben eigenlijk twee bedrijven: Blue Real Estate en Van Moer Logistics. In Blue Real Estate zitten onze 800.000 vierkante meter aan magazijnen en het andere vastgoed. In Van Moer Logistics zitten al onze logistieke activiteiten, dus bijvoorbeeld onze vrachtwagens en binnenvaartschepen. Ackermans & van Haaren pompt 25 miljoen euro in Blue Real Estate en 16 miljoen euro in Van Moer Logistics. Daarmee kunnen we onze groep verder laten groeien.”
Jullie bedrijven zijn al heel snel gegroeid. Drie jaar geleden haalde je een brutowinst van 14 miljoen euro. Nu is dat bijna 33 miljoen euro.
“Een van de belangrijke oorzaken is dat wij alle activiteiten voor chemiebedrijven op één site doen. Daarmee zijn we vrijwel uniek. Concreet gaat het zo: schepen komen uit de Verenigde Staten of Azië naar de Antwerpse haven met chemische producten aan boord. Wij brengen die producten dan naar onze depots, en vullen die producten af op de manier waarop de klant dat vraagt, bijvoorbeeld in vaten van 200 liter. We maken de tankcontainers achteraf ook proper en laten ze controleren op eventuele schade. Doordat we dit allemaal op één locatie doen, komen klanten graag naar ons en groeien we dus elk jaar. Een ander punt waar we ons onderscheiden van de concurrentie is dat we zowel vrachtwagens als binnenschepen hebben. Als er bijvoorbeeld een staking van de sluiswachters is, kunnen we onze schepen laten terugdraaien en de containers overladen op een vrachtwagen. We zijn heel flexibel.”
Wat gaan jullie met die 41 miljoen euro van Ackermans & van Haaren doen?
“We willen die onder meer gebruiken voor groei in het buitenland. Nu zitten we hoofdzakelijk in België, en in Duitsland voor onze internationale transporten. We willen graag sites openen in de Verenigde Staten, China en het Midden-Oosten. Dat kunnen we doen door onze klanten te volgen. Vandaag werken we in België voor veel multinationals, zoals bijvoorbeeld Ineos. We willen onze logistieke operaties voor die bedrijven voortaan ook in het buitenland doen. Daarnaast is een groot stuk van de investering bestemd voor de vergroening van onze vloot. In de komende vijf jaar willen we 60 procent minder CO2 uitstoten met ons transport. In juni nemen we bijvoorbeeld een nieuw binnenvaartschip in gebruik dat zes uur op elektrische batterijen kan varen, en de rest op biodiesel. Het kan in de toekomst zelfs worden omgebouwd tot een schip op waterstof.”
Jullie hebben elf vrachtwagens op waterstof gekocht van CMB.Tech, het Antwerpse bedrijf dat inmiddels is overgenomen door Euronav. Ben je daar tevreden over?
“Heel tevreden, maar ze rijden niet.”
Hoezo?
“Wij hebben een vrachtwagen op waterstof van CMB.Tech getest. Daaruit hebben we geleerd dat we daar per rit tot 80 procent CO2-uitstoot mee kunnen besparen en dat die vrachtwagen heel geschikt is voor langere afstanden. We kunnen tot 450 kilometer met waterstof rijden. Dat is veel meer dan een elektrische vrachtwagen, die we te veel zouden moeten opladen onderweg. We zijn heel tevreden en hebben dus tien vrachtwagens op waterstof bij besteld. Het probleem is nu dat CMB.Tech verbeteringen aan die vrachtwagens heeft aangebracht. Op zich is dat heel goed, maar de overheid vindt daarom dat die vrachtwagens opnieuw uitgebreid moeten worden getest, net zoals we met die eerste vrachtwagen op waterstof hebben gedaan. Dat kost tijd en vooral veel geld. Het is hallucinant dat de overheid de ingebruikname van vrachtwagens op waterstof op administratief vlak zo hard blokkeert, terwijl ze er wel subsidies voor geeft. Pas in juni zouden we ze eindelijk in gebruik kunnen nemen.”
“We hebben tien vrachtwagens op waterstof, maar ze mogen niet rijden. Het is hallucinant dat de overheid die vrachtwagens op administratief vlak zo hard blokkeert, terwijl ze er wel subsidies voor geeft”
Jo Van Moer
“Dat is trouwens niet de enige frustratie die ik over de overheid heb. Wij hebben hier een tijdje geleden een eigen keuringstraat voor onze vrachtwagens geïnstalleerd, zodat we niet voortdurend drie à vier mensen met onze vijfhonderd vrachtwagens naar de keuring moeten laten rijden. De overheid stuurt nu controleurs naar onze site, wat ons veel tijd bespaart. Helaas heeft onze keuring, waarin we meer dan 200.000 euro in hebben geïnvesteerd, hier twee jaar leeg gestaan. Ik heb namelijk twee jaar moeten wachten op een papier van de federale overheid waarop stond dat onze keuring in orde was. Dat is behoorlijk frustrerend.”
De frustraties over de administratieve mallemolen van de overheid zijn wel klein bier met de problemen die je in de beginjaren van je bedrijf hebt gehad. Je bent in 1990 begonnen, maar de eerste jaren van Van Moer Logistics liepen niet altijd over rozen.
“Ik ben in 1990 begonnen door als vrachtwagenchauffeur opdrachten bij elkaar te zoeken. Daarna nam ik kleine transportbedrijfjes over. Maar in 1997 is een magazijn van mijn bedrijf uitgebrand, en die brand heeft ook onze woning vernield. Daardoor hebben mijn gezin en ik in 1997 en 1998 in een caravan gewoond. Mijn vrouw Anne is in die periode bevallen van onze zoon Brent. We zijn na ons verblijf in die caravan verhuisd naar de refter van ons bedrijf en ook naar de wasplaatsen van de mecaniciens. We hebben uiteindelijk een nieuwe woning gebouwd, maar die zijn we in 2008 verloren door de financiële crisis. Onze omzet is toen in drie maanden tijd met 45 procent gedaald, we moesten leningen van de bank vervroegd terugbetalen en we hebben ons huis toen moeten verkopen om de schulden van het bedrijf te kunnen betalen. We konden er wel blijven wonen, maar moesten ons huis dan huren. Maar zowel mijn vrouw en ik, en onze rechterhand Steven Pauwels, die operationeel directeur is, hebben altijd doorgezet, waardoor we een prachtig groeiverhaal hebben geschreven. Het is dus echt teamwerk, want ik ben zelf heel beperkt. Ik omring mij met mensen die tien keer slimmer zijn dan ik.”
Denk je dat Fernand Huts jouw bedrijf nog zal willen overnemen?
“Dat denk ik niet. Daar zijn we intussen te groot voor geworden.”
