Op het etiket staat voor de verandering eens geen druivenblad of -tros, maar een boom met mooie kruin. Een verwijzing naar de grote notelaar die al meer dan honderd jaar de wacht houdt naast de witte Kempense langgevelhoeve tussen de velden nabij de Broechemsesteenweg. Vanaf het fietspad dat achter het domein loopt kan je de nieuwe aanplant van druivelaars zien.
“Vroeger was hier echt een club van fruitwijnmakers in de streek. Op de Oostmalsesteenweg stond een pers waar de mensen hun fruit konden laten persen. Ik herinner me hoe wij als kind al mee van die fruitwijnen mochten proeven. Daar werd zeker de kiem gelegd van het huidige Emmelhof”
Wim AriensDe hoeve is het vroegere buitenverblijf van de ouders van Wim Ariens. Zijn vader maakte er al fruitwijnen van appelen, rabarber en krieken. “Vroeger was hier echt een club van fruitwijnmakers in de streek. Op de Oostmalsesteenweg stond een pers waar de mensen hun fruit konden laten persen. Ik herinner me hoe wij als kind al mee van die fruitwijnen mochten proeven. Daar werd zeker de kiem gelegd van het huidige Emmelhof.”
Wim, ‘plant manager’ bij bouwmaterialenfabrikant Wienerberger in Beerse, kent wel iets van klei en grondlagen. Hij wist dat de bodem in Emblem en omstreken geschikt is voor fruitkweek, dus waarschijnlijk ook voor wijnbouw. Vroeger werd er vast ook wijn gemaakt in de streek, denk maar aan De Pastoor van den Bloeyenden Wijngaerdt uit de novelle van Felix Timmermans. Hij maakte zelf jaarlijks van zijn witte druiven ‘zoeten wijn voor de mis’.
In 2007 verhuisden ze na een lang werkverblijf in Engeland met hun drie kinderen naar de hoeve in Emblem. Zijn vrouw Gudrun Depotter, diensthoofd cardiale revalidatie in het Imeldaziekenhuis in Bonheiden, is ook gebeten door de microbe. Samen volgden ze drie jaar de cursus wijnbouwer/wijnmaker bij Syntra AB, plus nog een opleiding bij het Nationaal Agrarisch Centrum en online cursussen.
“Intussen hebben we 1.650 wijnstokken aangeplant. Ook het plukken doen we manueel. Ambachtelijk werken staat voorop, samen met duurzaamheid, biodiversiteit en circulariteit”
Wim AriensGrondboringen
Het Emmelhof staat op een perceel van zo’n 1,7 hectare. In 2020 begonnen ze met het planten van hun eerste wijnstokken. “Eerst was er veel voorbereidend werk, met grondboringen en nabesprekingen met een geoloog, en overleg met een oenoloog over welke druivensoorten het meest geschikt waren. De conclusie van al die besprekingen was gunstig. Er werd zelfs ijzerzandsteen gevonden.”
“Intussen hebben we 1.650 wijnstokken aangeplant. Dat doen we allemaal zelf, samen met de kinderen. Ook het plukken doen we manueel, waardoor je nog beter kan selecteren. Ambachtelijk werken staat voorop, samen met duurzaamheid, biodiversiteit en circulariteit. Het snoeiafval vormt groenbemesting, zodat we de bodem niet uitputten.”
Net zoals de boomgaarden in de streek is de wijngaard van Emmelhof omhaagd. Gudrun en Wim experimenteren met bloemenstroken om de juiste insecten aan te tre
Vorig jaar konden Wim en Gudrun voor het eerst druiven (onder meer Chardonnay en Pinot Noir) verwerken tot witte wijn. Later komen er misschien nog rode wijn en rosé bij. “We hebben hier ruimte om te groeien tot drieduizend stokken, maar we nemen rustig onze tijd. Het is een hobby.”
Van de 580 flessen die ze pas gebotteld hebben, laten ze driekwart nog achttien maanden rijpen voor mousserende wijn. In totaal vallen er nu zo’n 175 flessen soldaat te maken, en dat gaat snel. “Als er bezoek is, trekken we meestal een fles open. Zelf drinken wij niet dagelijks wijn, maar we proeven wel heel veel.”
