Al twaalf jaar is Toys4kids te vinden in de Blauwesteenstraat in Kontich. Maar opmerkelijk: zowel Johan als Sandra hadden nooit van een speelgoedwinkel gedroomd. “Ik had twintig jaar in de chemiesector gewerkt”, zegt Johan. “Sandra heeft een medische opleiding gevolgd en werkte bij Rode Kruis-Vlaanderen.”
Alles veranderde in 2005, toen ze een trampoline voor hun kinderen kochten. “We kwamen op het idee om die te verhuren, zodat ze ook nog iets opbracht”, zegt Johan. “Eén trampoline was maar weinig, er kwam een tweede. En ook vier springkastelen. Mensen vroegen ons vaak waar ze die trampolines konden kopen. Zo ontstond het plan om ze van thuis uit zelf te verkopen.”
Dat was de start van een opmerkelijk imperium. “Toen we 200 trampolines per jaar verkochten, werd het te veel van het goede voor in onze rustige woonwijk. Zo kwamen we in de Lintse KMO-zone terecht.” Een zoveelste uitbreiding volgde. “Er kwamen gocarts, traptractoren, buitenspeelgoed, houten speelhuisjes, fietshelmen en steps bij. Naast de verkoop was er ook verhuur, die eveneens groeide.”
In 2012 kwam het koppel in de huidige winkel in Kontich terecht. “Toevallig sloten er om diverse redenen enkele speelgoedwinkels in de omgeving. Mensen weken naar ons uit. Of we geen binnenspeelgoed hadden? Wij hadden de ruimte, en dus kwam ook dat aanbod erbij. Het werd zoveel dat er een burn-out volgde. Daarom stopten we met de verhuur.”
Niet in de winkel spelen!
Het koppel had principes die heilig waren. Ze runnen een speelgoedwinkel, géén speelwinkel. Het was dus niet de bedoeling dat kinderen ter plekke dingen gingen uittesten. Het koppel verkocht ook uitsluitend duurzaam en kwalitatief speelgoed. “We verkopen niks elektronisch. Kinderen moeten bewegen. En we doen niet mee aan hypes”, klinkt het op tv.
“We willen ons onderscheiden met de betere merken”, zegt Johan. “Achteraf bekeken kan je je afvragen of we niet té principieel waren. Ooit deden we toch mee met een hype, die rond de spinners. Elk kind speelde ermee op school. De verkoop liep goed, tot 30 juni. Toen de grote vakantie begon, viel de verkoop stil en bleven we met een grote stock achter. Er is overigens een verschil tussen hypes en trends. Merken evolueren met de tijd. We hebben geen geitenwollensokkenwinkel.”
Het is een moeilijke sector. “De marges voor speelgoed zijn heel beperkt in vergelijking met veel andere commerciële sectoren, waardoor we niet veel winst maken. Als je een korting geeft, ben je snel de helft van je marge kwijt. Kijk wat er met Fun en Dreamland gebeurd is. Ook webshops betekenen concurrentie. Gelukkig hebben we zelf ook een webshop en genereren we een deel van onze omzet online.”
Door de jaren heen staken Johan en Sandra 200.000 euro eigen middelen in de winkel. Ook verontrustend: de winkel had een stock van 425.000 euro. “We hebben qua steps alle mogelijke kleuren en modellen. Omdat we uniek willen zijn met ons aanbod. Niemand in de Benelux heeft zo’n uitgebreid aanbod. Mensen komen van ver. Ze weten dat wij sowieso hebben wat ze zoeken, en dat ze het direct kunnen meenemen.”
Stoppen gaat niet
De handdoek in de ring gooien gaat niet zomaar. “Omdat er een fortuin van onszelf in het bedrijf zit. We zijn verplicht om verder te doen. Ik ben 58. Nog niet toe aan mijn pensioen, maar te oud voor de arbeidsmarkt. En ik doe dit ook graag.” Net die passie is het geheim om het vol te houden. “En er zijn geen spanningen thuis. Sandra en ik denken over alles hetzelfde.”
Toch koos zij voor zekerheid, en heeft ze naast de winkel een voltijdse job. “We moeten ons privé veel ontzeggen. We leven van Sandra’s voltijdse loon. Maar dat is slechts één inkomen. Ik kon niet altijd loon uit de zaak halen. Maar omdat we altijd bezig zijn, geven we ook weinig uit. Als ik ’s avonds van de winkel kom en zij van haar werk, nemen we een half uur pauze. Daarna vliegen we er samen in: administratie, bestellingen, mailverkeer, webshop. Zeven dagen op zeven. Pas na middernacht kunnen we naar bed. Het is vaak geen leven.”
